doping jpeg

26 Kuno-Aleksamler von Płocki, Arnold W. Hiilscy

W Niemczech, w przypadku koni wyścigowych, leki podzielone są na listy. Leki uznane przez Komitet olimpijski za substancje dopingujące znajdują się na liście IV. Dochodzą tu p-2-agoniści i diuretyki. Można je stosować u koni będących w trakcie treningu tylko z powodu wyraźnych wskazań lekarsko-weterynaryjnych. W dniu zawodów nic można leków tych stosować u koni, nawet jeśli są wskazania do ich stosowania. Stosowanie Icków nic wyszczególnionych w liście IV określają cztery pozostałe listy:

Lista I: substancje dozwolone. Należą tu: szczepionki,

środki używane do odrobaczania, środki immunostymulujące, barwniki akrydynowc. preparaty jodu, środki homeopatyczne.

Lista II zawiera substancje, których stosowanie dozwolone jest do pewnej wartości granicznej: arsen do 0,3 pg/ml moczu,

kwas salicylowy do 750 pg/ml moczu lub 6,5 gg/ml krwi,

nandrolcn stosunek do 5a estranu -3p, 17a-diol (połączenie wolne i związane) do 5 (10), estreny - 3p, 7a-diol = 1 lub >, theobromina do 2 pg/ml krwi,

DMSO do 15 pg/ml moczu lub 1 pg/ml krwi,

cortisol do 1 pg/ml moczu lub 20-300 ng/ml krwi,

hormony peptydowe i ich analogi w granicach wartości fizjologicznych,

hordenin do 10 pg/ml moczu; w krwi dotychczas wykazanie nie jest pewne.

Lista III określa stosowanie substancji dozwolonych w sposób kontrolowany (substancje prze-ciwzakażne):

przeciwgrzybicze,

przeciwbakteryjnc,

przcciwpasożytnicze.

Jako niedozwolone i przez to zabronione uznaje się substancje wymienione w liście IV oraz nie wymienione w listach I, II, III lub V, Poza tym zabronione są: transfuzja krwi i składników kiwi oraz jak wcześniej zaznaczono neurcktomia.

W USA, w sporcie, w którym użytkowane są konie galopujące, stosowanie u nich określonych Ickówjest legalne, jeśli podanie substancji dozwolonych zostanie przed zawodami zadeklarowane. Istnieją tu jednak duże różnice pomiędzy poszczególnymi stanami. Podanie furosemi-du w celu profilaktyki ukrwienia płuc jest w niektórych stanach dozwolone, a w innych natomiast ściśle zabronione.

W turniejach FBI (Międzynarodowy Związek Sportu Jeździeckiego) ustaliło, że stosowanie leków u koni regulowane jest przez wyżej wymienione listy. Substancje dozwolone należy przed leczeniem wprowadzić do protokołu komisji weterynaryjnej. Leczenie bez wcześniejszego zaprotokołowania traktuje się jak zastosowanie leków z listy IV i prowadzi do wykluczenia z zawodów.

Niemiecki Związek Jeździecki wprowadzi! w niektórych landach projekt pilotowy mówiący

0    tym, że podanie leków musi być połączone z jego uzasadnieniem. Drobne skaleczenia, leczenie schorzeń morzyskowych itp. można zadeklarować przed startem w turnieju. Lekarz weterynarii opiekujący się turniejem oraz sędzia decydująo tym, czy koń może brać udział w zawodach

1    czy leki nie wpłyną na wynik danego zwierzęcia.

Obowiązuje zasada, że przepisy i zarządzenia powinno wydawać się tylko wówczas, gdy możliwe jest ich egzekwowanie. Do obowiązków lekarza wet. należy prawidłowe pobranie prób.

Wybór koni do prób w kierunku środków dopingujących należy do Komisji Zawodów. Pojemniki na próbki z reguły dostarcza organizator. Do badania wykorzystuje się mocz i krew.