DSCN2298

3

Krwiak tętniący powstaje gdy krew pochodząca od przerwanej większej tętnicy faluje rytmicznie pod wpływem ciśnienia w jamie. Uszkodzone naczynie powinno być szybko operacyjnie wyosobnione i podwiązane. Krew wydostająca się z uszkodzonych naczyń ulega krzepnięciu, na powierzchniach oddzielonych tkanek odkłada się włóknik. Po kilku chwilach w sąsiadującej zdrowej okolicy pojawia się tkanka ziaminowa (zapalenie wytwórcze) tworząca gruby wał łącznotkankowy wokół zranionej tkanki i krwi, która nie uległa resorpcji. Między 5-8 dniem duża część wynaczynionej krwi ulega resorpcji, w związku z czym nie wypełnia już pierwotnie powstałej jamy. W miejsce to narasta tkanka ziaminowa, stopniowo wypełniając całą jamę, usuwając resztki wysięku. Zakończenie procesu stanowi przemiana ziarniny w tkankę bliznowatą, przy czym mogą powstać znaczne zniekształcenia.

Przy krwawieniu spowodowanym stłuczeniem w tkance podskórnej może początkowo wystąpić gorący bolesny obrzęk, który po kilku godzinach osiąga znaczne rozmiary, a wykryć go można po nieznacznym chełbotaniu.

Przy zaburzeniach stanu ogólnego krwiaki obserwuje się rzadko. Może wystąpić nieznaczne podwyższenie ciepłoty (gorączka resorpcyjna), osowiałość i brak apetytu.

Leczenie

Konieczne jest, nawet przy niewielkim krwawieniu, dokładne oczyszczenie skóry aby nie dopuścić do wtórnego zakażenia. Przez pierwsze dwa dni można stosować leki ochładzające (3% płyn Burowa, alkohol 40%, maści itp.) i przeciwbólowe, oraz zmniejszające krwawienie (Cyclonamina, Vit.

K, Calcium). Następnie należy zwiększyć przekrwienie (rozgrzewające) stwarzające warunki do resorpcji wysięku i zniszczonej tkanki oraz do zastąpienia ubytków nową tkanką. Tam gdzie jest to możliwe należy założyć