fotografowanie architektury5

poU istnieje tendencja do umieszczania elementów obrazu na ncj. Jest to wialnie kompozycja skoina, zwana niesłusznie k,-, ^Pr przekątną. Na rysunku 80 mamy typowy przykład kompozytu    ■

Układ podobny rzadko stosujemy w fotografii architektury elówn tego te poza barokiem wszystkie budowle mają tendencją’do koń » '** cji pionowej lub poziomej, a nie skołnej.

ESTETYKA PERSPEKTYWY PRZY ZDJĘCIACH ARCHITEKTONICZNYCH

Obiekty architektoniczne zbudowane są z linii prostych, które w przeciwieństwie do linii nieregularnych, takich na przykład jak gałęzie drzew, wykazują wyraźnie każdy błąd perspektywiczny. Pracujący automatycznie aparat fotograficzny nie jest jednak pozbawiony tych błędów.

Jak już wiemy, na rysunek perspektywiczny wpływają następujące czynniki: punkt widzenia, czyli kierunek z którego obserwujemy budynek 1 odległotó aparatu od fotografowanego budynku oraz kąt widzenia aparatu. Kąt ten zależny jest od ogniskowej obiektywni i od rozmiaru negatywni.

Im szerszy Jest kąt wadzenia (a więc im krótsza jest ogniskowa ob.eic-tywu, który jest obiektywem szerokokątnym), tym bardziej Jestdmy narażeni na zjawisko przerysowania rysunku. Na środku zdjęcia, w pobliżu przecięcia osi obiektywu i powierzchni emulsji (rys. 81) przerysowanie

Zasada rytmu, to po prostu zasada powtarzalnolel elementów na obrazie. W interesujących nas fotogramach rytm najczęściej pojawia się mimo woli fotografa. Tworzą go otwory okienne 1 Inne powtarzające sil element* budynków.

72

73