foto1

Jak wyjaśnia rysunek 34, przy położeniu środkowym (rys. 34a) nakłucia igły układają się symetrycznie względem osi szerokości zygzaka, a doprowadzenie przy tym do zerowej szerokości zygzaka daje ścieg prosty, układający się wzdłuż osi szerokości zygzaka.

Przy położeniu lewym i prawym (rys. 34 b i c) skrajne nakłucia igły układają się odpowiednio wzdłuż lewej lub prawej linii, określającej szerokość zygzaka, a doprowadzenie przy tym do zerowej szerokości zygzaka daje ściegi proste, układające się wzdłuż tych linii.

Regulacji szerokości ściegu zygzakowego dźwignią A i zmiany układu ściegu zygzakowego dźwignią B można dokonywać w czasie biegu maszyny.

Umiejętnie posługując się dźwignią A i dźwignią B można uzyskać różnego rodzaju wzory szwów ozdobnych (rys. 35).

Ryś. 35

W czasie postoju maszyny nie wolno przesuwać dźwigni A i zmieniać położenia dźwigni B, gdy igła znajduje się w materiale. Czynności te można wykonywać tylko jeśli igła jest wysoko podniesiona (poza materiałem); w przeciwnym przypadku grozi wygięcie lub złamanie igły. Należy uważać, aby do szycia ściegiem zygzakowym używać stopki i płytki ściegowej z szerokimi wycięciami na igłę.

Szerokość ściegu zygzakowego powinna być dobierana w zależności od sztywności i grubości zszywanych materiałów. Materiały cienkie i wiotkie należy zszywać ściegiem zygzakowym o mniejszej szerokości, a materiały sztywniejsze i grubsze — ściegiem o większej szerokości.

39