gutowski3

Wt ¹« K-<j

Anim trzodzie rozumiał, a juz potajemnie Zajmował się lubego ognia płomień we mnie,

I juzem w sobie tonął, ciebiem upatrował,

Myśli i ciało moje za tobąm kierował.

Pełne twego imienia gęste gaje były,

Ozdobne drzewa, lasy nira się zaszczyciły:

I co w wyniosłych bukach którem wynajdował, Słodką pamięć o tobie na nichem rysował.

Drzewo ozdobne, drzewo jakeś jest wspaniałe, Jakeś między wszystkieini drzewo okazałe:

Tak moja Dafni między innemi przodkuje,

Tak się cnotą, tak krasą wszystkim ukazuje. Rość ¹) drzewo: rośćcie i wy z niem moje litery Rośćcie chęci uprzcjmćj wierne charaktery.

Po co mi, ojcze miły, zamysły skuteczne,

I ty gminie zazdrosny, moje śluby wieczne,

Gminie prosty rozwodzisz? Umysł przedsięwzięty Z moją Dafni kochaną tobie nie pojęty.

Juzem ja juz dostąpił wiecznych cnot i chwały Mej Latonki: me chęci do jej już przystały.

Szczęśliwym teraz został, gdy Dafni podle mnie Staniesz: swoje ufności kładąc wszystkie we mnie, Żeś się mną towarzyszem swoim nie brzydziła,

Ześ serce swoje ku mnie i umysł skłoniła.

Ja z tobą a ty ze mną, lubo słońce zsiędzie,

3*

1

Rośnij.