higeina 23

Sprawne odprowadzenie zanieczyszczonego powietrza z pomieszczenia zależy od następujących czynników:

-    różnicy temperatur /t - t /; im jest ona większa, tym efektywniej działa wentylacja /minimalna 5°C/;

-    różnicy wysokości wlotów kanałów nawiewnych i wylotu kanałów wyciągowych /h/l im jest ona większa, tym wymiana powietrza jest szybsza /min, 4 m - mierzone w pionie/;

powierzchni przekroju kanału wyciągowego; im jest ona większa, tym działanie wentylacji jest lepsze /minimalny przekrój kanału - 0,30x0,30 m; optymalny - 0,70 x 0,70 m/;

-    izolacji termicznej kanału wyciągowego, zabezpieczającej przed kondensacją pary wodnej na zimnych powierzchniach ścian kanału;

-    obecności wywietrzników /deflektorów/ wspomagających wentylację, gdy różnica temperatury wewnątrz pomieszczenia i na zewnątrz jest mniejsza niż 5°C; z punktu widzenia aerodynamiki najlepsze są deflektory typu Chanarda /rys, 13/, usytuowane co najmniej 0,5 m nad kalenicą dachu;

-    stosunku ogólnej powierzchni kanałów wyciągowych do nawiewnych /optymalny stosunek od 1:1 w lecie do 3:1 w zimie/.

Rys. 13. Schemat wywietrznika typu Chanarda

Zasady działania wentylacji mechanicznej

Wentylacja mechaniczna /wymuszona/ działa na zasadzie nawiewu bądź wyciągu /lub nawiewu i wyciągu/ powietrza za pomocą wentylatorów elektrycznych, jedno- lub trójfazowych, osiowych lub promieniowych.

Wydajność wentylatorów nawiewnych i wyciągowych powinna być regulowana automatycznie za pomocą:

-    termostatów /czujniki temperatury/,

-    humidostatów /czujniki wilgotności/,

-    urządzeń zegarowych - wyłączających urządzenia wentylacyjne w określonych godzinach doby /wentylacja impulsowa/.