Image301

Wartość funkcji dla sumy i przeniesienia bez korekcji i z korekcją wyniku dodawania w zapisie BCD (8421)

Tablica 4.18

	c\	^4	SU		su	Ci	Si 4	Si 3	Si 2	Su
0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0
1	0	0	0	0	1	0	0	0	0	1
2	0	0	0	1	0	0	0	0	1	0
3	0	0	0	1	1	0	0	0	1	1
4	0	0	1	0	0	0	0	1	0	0
5	0	0	1	0	1	0	0	1	0	1
6	0	0	1	1	0	0	0	1	1	0
7	0	0	1	1	1	0	0	1	1	1
8	0	1	0	0	0	0	1	0	0	0
9	0	1	0	0	1	0	1	0	0	1
10	0	1	0	1	0	1	0	0	0	0
11	0	1	0	1	1	1	0	0	0	1
12	0	1	1	0	0	1	0	0	1	0
13	0	1	1	0	1	1	0	0	1	1
14	0	1	1	1	0	1	0	1	0	0
15	0	1	1	1	1	1	0	1	0	1
16	1	0	0	0	0	1	0	1	1	0
17	1	0	0	0	1	1	0	1	1	1
18	1	0	0	1	0	1	1	0	0	0
19	1	0	0	1	1	1	1	0	0	1

wie tablicy 4-18 wypisujemy funkcje przełączające układu generującego przeniesienie dziesiętne C_n:

c„ = c:+su(s:₂+s:₃)

W przypadkach 2) i 3) korekcja wyniku wymaga dodania (6)₁₀ — (0110)₂. Wyniki sumy, wymagające korekcji, są wykrywane za pomocą układu generującego przeniesienie dziesiętne C_n. Jeżeli tetrada sumy spełnia warunek:

(1001)₂

to przeniesienia C_n = 0, a suma nie wymaga korekcji. Jeżeli tetrada sumy spełnia warunek:

(SU, s'_n3, S'_n2, S^) > (1010)₂

to przeniesienie C_n = 1, a do wyniku sumowania należy dodać (0110)₂. Schemat ideowy sumatora jednotetradowego przedstawiono na rys. 4.345. Sumatory dwójkowe w pierwszej warstwie (7, 2, 3₉ 4) wykonują podstawową czynność dodawania dwójkowego. Powstające przeniesienie z pozycji czwartej jest jednym ze składników prawidłowego przeniesienia dziesiętnego. Korekcja wyniku sumowania (dodanie 6) odbywa się za pomocą sumatorów 5, 6, 7. Zamiast sumatorów 5 i 7 można zastosować odpowiednio półsumator oraz układ sumy mod. 2 (rys. 4.346).

Schemat logiczny sumatora dziesiętnego w kodzie 8421, składającego się z pięciu sumatorów dwójkowych jedhopozycyjnych i bramek podstawowych, przedstawiono na rys. 4.346. W układzie mogą być zastosowane dowolne suma-