img008 (17)

geody, skupienia naciekowe, dendryty, okruchy kryształów, „bez powiązania z otoczę niem”, kryształy pojedyncze lub zbłiźniaczenia).

Kształt kryształu i jego relacje do otoczenia (sposób połączenia z otoczeniem; wzajemne relacje kryształów) zależne są od środowiska i tempa wzrostu kryształu w stosunku do tempa wzrostu innych, współwzrastających kryształów.

-    ciężar właściwy,

-    kowalność,

-    własności magnetyczne,

-    przewodnictwo elektryczne.

Substancje mineralne tworzą ciała o kształcie zależnym od ich genezy (geometrii przestrzeni, w której się formowały) i historii.

Główne parametry charakteryzujące skały.

skład petrograficzny - minerały, okruchy skał, inny materiał,

tekstura - forma występowania i natura składników (kryształy, materiał niekrystaliczny w formie pierwotnej lub okruchach), rozmiary, kształt (stopień obróbki) i sposób ułożenia,

struktura - formy przestrzennego ułożenia składników (struktura bezładna, laminowana poziomo, faliście przekątnie itd.).

Podstawowe grupy skał wyodrębniające się genezą (swoistym składem, teksturą i strukturą) to: skały magmowe, metamorficzne i osadowe.

Skały zbudowane z różnych minerałów = skały połimineralne.

Skały zbudowane z minerału jednego rodzaju = skały monomineralne.

Skały zbudowane z masy kryształów i/lub zestalonego szkliwa wulkanicznego = skały krystaliczne; w większości powstały w efekcie krystalizacji lub krzepnięcia stopów skalnych (skały magmowe) oraz z przekształcania skał starszych pod wpływem wysokiego ciśnienia i/lub temperatury (skały metamorficzne). Charakter skał krystalicznych mają również skały powstałe z wytrącania ich składników z roztworów wodnych na powierzchni Ziemi (np. skały solne, gipsowe). Ze względu na powstanie na powierzchni Ziemi skały te zaliczane są do skał osadowych.