img109

109

żeó lunety dla każdego kierunku oraz poprawki wynikające z różnicy od— caytów wyjściowych 1 kontrolnych dla kierunku początkowego, rozłożone równomiernie na każdy kierunek. W rubryce 9 obliczamy następnie tżw. średnie zredukowane do zera, tzn. różnice pomiędzy średnimi każdego kierunku a średnią kierunku początkowego lub dowolnie obranego kierunku zerowego. żądane kąty możemy obliczyć jako różnice średnich zredukowanych odpowiednich kierunków. Rubryka 10 (Uwagi) jest przeznaczona ca zanotowanie następujących dany cha dzień i godzina rozpoczęcia pomiarów, stan. pogody, rodzaj instrumentu i jego numer, lradę i nazwisko obserwatora 1 protokolanta, godzina zakończenia pomiarów oraz inne dane mające znaczenie dla oceny dokładności pomiarów (np. słaba widoczność pewnego kierunku w danej serii). Pomiar należy wykonać w s seriach ca różnych częściach lltabusa dla eliminacji błędu podziału liabusa. H tym celo po ukończeniu pierwszej serii pizeeuwaray limbus o

109

P

o -

(56)

gdzie: n - Ilość noaiuezy (mikroskopów), s - ilość serii. Jeżeli instrument ma, jak zwykle, 2 noniusze (n e 2), to

(57)

_po _u.m?

oa przykład dla pomiaru w J seriach p° = 60°.

Po przesunięciu limbusa o p° wykonujemy tak samo, jak poprzednio, pomiar drugiej serii w obu położeniach lunety i dalej, prze suwająo limbus o p°₃ pomiary następnych serii. Przesuwanie liabusa możliwe jest tylko w instrumentach rcpetycyjnych lub reiteracyjuych.

Tartość mierzonego kierunku w ogólnym przypadku będzie średnią arytmetyczną z 2ns wielkości

**śr * 'ZaS    (58>

gdzie: /3 - wartości mierzonego kierunku ubliczoce 2 odczytów poszczególnych noniuszy w każdym położeniu lunaty (poczęcie), 2 - ilość położeń lunety (poczetów) w serii, n - ilość noniuszy, s - ilość serii.

Jeżeli z pęku prostych obliczamy kąty względom pierwszego kierunku redukowanego do zera, to średnia kierunku z s serii jest wartością odpowiedniego kąta.

Szczególnym przypadkiom tej metody jest pomiar pojedynczego kąta w jednej lub dwóoh aortach, gdzie ilość kierunków wynosi dwa (dwa raniona kąta). Pomiar odbywa się podobnie (tez zamykaniu serii), traktując często jeden z punktów ranienia jako cel wstecz i cel 3? przód* Metoda tu nosi nazwę? prosty pomiar kąta.