img152 (5)

Najważniejszym elementem gotowości szkolnej jest zapal dzieci do podjęcia nowych obowiązków, ciekawość szkoły.

Nauczyciel przedszkola pełni rolę przewodnika we wszechstronnym rozwoju i osiąganiu dojrzałości do edukacji. Powinny one odejść z przedszkola wyposażone w wiarę we własne siły i możliwości oraz z głębokim przekonaniem, żc następny etap w ich życiu będzie inny od dotychczasowego, ale równie radosny i ciekawy. Te wszystkie przemiany powodują, że dzieci stają się dojrzale do podjęcia edukacji.

WYBRANE SFERY ROZWOJU DZIECKA W WIEKU PRZEDSZKOLNYM - w ujęciu najnowszej literatury z zakresu pedagogiki i psychologii

Rozwój emocjonalny

Gotowość dziecka do rozpoczęcia nauki w szkole zależy od tego, jak się ono uczy. a nic od tego. co umie. Na tę najważniejszą umiejętność, od której zależą dalsze edukacyjne losy dziecka, składa się siedem kluczowych elementów, które tworzą inteligencję emocjonalną:

•    Wiara w siebie. Przekonanie dziecka, że najprawdopodobniej uda mu się zrobić to. czego się podejmie i że dorośli pomogą mu w razie potrzeby.

•    Ciekawość. Przekonanie, że dowiadywanie się nowych rzeczy jest czymś pozytywnym i sprawia przyjemność.

•    Intencjonalność. Chęć i zdolność wpływania na bieg spraw oraz wytrwale dążenie do tego. oparte na poczuciu posiadania odpowiednich umiejętności i własnej skuteczności.

•    Samokontrola. Umiejętność kształtowania i kontrolowania swoich działań w odpowiedni do wieku sposób. Poczucie kontroli wewnętrznej.

•    Towarzyskość. Umiejętność i otwartość w nawiązywaniu kontaktów z innymi.

•    Umiejętność porozumiewania się. Chęć i zdolność do wymiany myśli, uczuć i pomysłów z innymi.

Umiejętność współdziałania. Zdolność traktowania swoich potrzeb na równi z potrzebami innych członków grupy i ich harmonizowania.

Rozwój poznawczy

Poznawanie świata przez dziecko w wieku przedszkolnym w iąże się z wiedzą i sposobami jej zdobywania. Na proces zdobywania wiedzy składają się m.in. następujące procesy mentalne: rozumienie, rozumowanie, myślenie, uczenie się, kreatywność, myślenie symboliczne, klasyfikowanie, tworzenie pojęć, zapamiętywanie. Używając metafory maszyny do zobrazowania pracy mózgu, można powiedzieć, żc potrzeba jeszcze w ielu innych zespołów i podzespołów, aby zrozumieć otaczający nas świat i umieć bezpiecznie w nim funkcjonować. Gromadzenie doświadczeń dzięki pamięci umożliwia podejmowanie pierwszych prób zrozumienia różnych zjawisk. Jednak rozumowanie dziecka polega przede wszystkim na przywoływaniu i porównywaniu obrazów pamięciowych i nic jest ono jeszcze zdolne do wykonywania złożonych operacji myślowych. Podstawowymi drogami uczenia się dziecka są: własna aktywność, działanie na konkretach i gromadzenie doświadczeń. Organizując proces wychowawczo-edukacyjny

12