img182

182

182

(117)

. fls^łftda kl-fc

o raz

o - «5 + f

Gdzie: $ - odległość obiektywu od pionowej osi instrumentu,

t - stała mnożna, rujywana również dużą stałą tachiraetryczną (zwykle około 100),

c - stała dodawania, nazywana również małą stułą tachinetryczną (o - ?o ca).

Aby więc wyznaczyć odległość od osi pionowej tachimctru do łuty ustawionej prostopadle do poziomej osi celowej, wystarczy pomnożyć przez 100 odcinek X odczytany na łacie pomiędzy skrajnymi nitkami dalmierza i do

wyniku dodać stułą dodawania c.

Ha przykład: k = 100, c = 0,50 ia, 1 = 1,250 m? 3) * (1,250 * 100 ♦

+ 0,50) ia = 125,50 K.

(Dachinelry zwyczajno z soczewkami ogniskującyzsi posiadają punkt a galaktyczny lunety jia osi obrotu instrumentu, wobec tego stała dodawania clalciiejrsa o a o.‘Stała mnożna b - 100. Hzós na obliczenie wielkości 2> przyjmie więc pestać uproszczoną

D * ki    (11S)

?odśtav7DwyEi wzorami tac^;iiset;?il zwyoeajnej ar. wzory ca obliczenie poziomej odległości od wi pionowej tachind.ru do łaty oraz różnicy wysokości poziomej osi cclowdj i punktu celu na łacie (odczytu środkowej r.itki poziome j).

1’odąas wzory (117) -i (118) na odległość D odnoszą się do przypadku, gd.7 co celowa luusty j;sfc poziom. Kajczęściej jednak, przy pomiarach ta-c'aievc. • o;>ro^v.'h oó celową tworzy ż pożloaen pewien kąt a (rys. 195) i dlatego, aby wyznaczyć odległość zredukowaną do .poziomu, należy wzory na I> uogólnić dla ćowolnego kąts cł fc*chylenia osi celowej pydc/.s* pcr.iaru da~ łego pu-;kcu.

f

r

. T...

V_£

t

......;_viUł

------1< --£■?*-— -m _H

2y»« 195

r**¹"*’    {