IMG205

17. Badanie bocznikowego silnika prqdu stałego

17.1. ZAKRES ĆWICZENIA 17.1*1. Rozruch silnika.

17.1.2.    Pomiar charakterystyki mechanicznej.

17.1.3.    Pomiary charakterystyk regulacyjnych.

17.2. WPROWADZENIE DO TEMATU

17.2.1. Zasada działania silnika prądu stałego

Jedna s podstawowych właściwości pola magnetycznego Jest Jego zdolność do dynamicznego oddziaływania na poruszające się ładunki elektryczne, na przykład na przewodnik z prądem. Wielkość działającej siły określa prawo Laplace'e

P - i (I x B)    (17.1)

Kierunek działającej siły określa tak zwana reguła lewej dłoni. W maszynach elektrycznych prądu stałego przewodnik z prądem Jest prostopadły dc kierunku linii sił pola magnetycznego. Wtedy prawo Lepiące'a ma postać

P - ilB    (17.2)

gdzie dla przypomnienia 1 Jest długością przewodnika zanurzona w polu magnetycznym, natomiast B Jest indukcja pola magnetycznego.

W silniku prądu stałego wyróżniamy dwie zasadnicze części. W części ruchomej silnika zwanej twornikieo znajduje się uzwojenie rozłożone na całym obwodzie wirnika zasilane ze źródła stałego napięcia poprzez komutator. Dzięki istnieniu komutatora w części obwodu między źródłem a szczotkami prąd stały ma niezmienny zwrot, natomiast w każdym zwoju po wykonaniu połowy obrotu przoz twornik prąd zmienia swój zwrot, wskutek czego mcże powstać moment obrotowy o stałym kierunku, działający na twornik. Część nieruchoma silnika tworzą bieguny magnesów, na których jest nawinięte tak zwane uzwojenie wzbudzenia. Całość tworzy magneśnicę.