img248

248

dokładności wyznaczania współrzędnych punktów, przy dość dużym nakładzie praoy. Rozwiązanie problemu polega dlatego na wykony7/aaiu oddzielnych pomiarów poszczególnych wskaźników deformacji.

próżnia się pomiary przemieszczeń pionowych, pomiary odkształceń właściwych i pomiary poziomych przesunięć bezwzględnych. domiary deformacji samej powierzchni terenu przeprowadza Bię na podstawie odpowiednio zaprojektowanej i zlokalizowanej sieci znaków geodezyjnych, najlepiej wspólnej dla osiadań, odkształceń i przemieszczeń poziomych, mierząo odpc’.7ied-nimi metodami potrzebne wielkości.

Znaki geodezyjno, zwane ogólnie punktami obserwacyjnymi, są lokalizowane w sposób uporządkowany, tworząc ciągłe lub przerywane linie obserwacyjne albo określone zespoły punktów obserwacyjnych. Wzajemna odległość między punktami linii jest proporcjonalna do głębokości eksploatacji i wynosi od 5 do JO m,

!7a rysunku 2&1 przedstawiono zalecany układ linii obserwacyjnych nad eksploatacją. Zaprojektowano dwie linie obserwacyjne po rozciągłości pokładu w kierunku zgodnym z postępującym frontem eksploatacji (linia A-B i C-D). Linia trzecia B-F przebiega prostopadle do poprzednich.

^ . Kt
* f»	. « c •
• /w	■ : h		L*,.
			l
T TJ	: +
* * • « •

Sys. 261

' ł?unkty A, B_t C, D, 2, F są traktowane jako punkty stałe, a K^, Kg, ^ko kontrolne i oą lofcalizov;enc najczęściej w dużych odległościach od granic eksploatacji, poza zasięgiem jej wpływów.