Mechanika ogolna0003

6

Pierwsza zasada Newtona

Jeżeli na swobodny punkt materialny nie działają żadne siły lub układ działających sił pozostaje w równowadze, to punkt materialny porusza się ruchem jednostajnym lub pozostaje w spoczynku.

Druga zasada Newtona

Jeżeli na swobodny punkt materialny działa siła, to nadaje mu przyspieszenie proporcjonalne do wartości tej siły, o tym samym kierunku i zwrocie (rys. 2). Możemy to zapisać w postaci równania wektorowego:

m-a_M=P    (1)

m

a_M

Rys. 2

gdzie: a_M - wektor przyspieszenia,

m - masa punktu materialnego,

P - wektor siły.

Wiadomo jednak, że jeżeli na punkt materialny działa układ sił, to możemy jego działanie zapisać siłą wypadkową i wówczas:

w=p=£p:    (2)

i=l

_ n _

Jeżeli siła wypadkowa układu sił W = ^P_; =0, to m-a_M =0. Wynika stąd, że

i=l

masa sama nie może nadać sobie przyspieszenia (jest to tzw. zjawisko bezwładności), a także to, że przyczynami powodującymi ruch są działające siły. Z zasady tej wynika również tzw. zasada niezależności działających sił: przyspieszenie wywołane sumą geometryczną sił jest sumą geometryczną przyspieszeń wywołanych przez poszczególne siły.

Trzecia zasada Newtona

Jes( (o zasada wzajemnego oddziaływania punktów malciiiilnycli, Nlly, z fiikimi oddzialujii nu siebie dwa punkty materialne, s;| skiemwimn w/illll/ pniNlej h| czącej te punkty, mają zwroty przeciwne, a ich wartości są takie same. Ta zasada znana jest jako prawo akcji i reakcji.

1’odane zasady Newtona są podstawą dynamiki klasycznej. Na podstawie doświadczeń stwierdzono, że założenia dotyczące zasad Newtona będą spełnione, jeżeli układ odniesienia xyz nieruchomo zwiążemy z Ziemią, a czas będziemy mierzyć tak jak w warunkach ziemskich.