P1060340

Transformacja systemowa w gospodarce Polski po 1989.

Pojęcie to dotyczy ogółu radykalnych zmian odnośnie systemu funkcjonowania gospodarki polskiej, które były związane z przechodzeniem od systemu gospodarki planowej do gospodarki rynkową. Transformację systemową zapoczątkowano we wrześniu 1969 z chwilą powołania pierwszego niekomunistycznego rządu w historii powojennej Polski, na czele którego stanął Tadeusz Mazowiecki. Zmiany w systemie funkcjonowania gospodarki nazwano potocznie Programem Balcerowicza, od nazwiska ówczesnego wicepremiera i ministra finansów Leszka Balcerowicza. Celem ich było stworzenia warunków przywrócenia zachwianej przez kryzys lat 80. równowagi na rynku, zahamowania oraz obniżenia galopującej inflacji a także wprowadzenia w gospodarce polskiej powszechnego mechanizmu rynkowego w takich podstawowych segmentach rynku, jak: rynek akapitowy, rynek dóbr i usług oraz rynek pracy. Aby to mogło mieć miejsce konieczne było przeprowadzenia radykalnych zmian w funkcjonowaniu zarówno gospodarki jako całości, jak i w funkcjonowaniu poszczególnych podmiotów gospodarczych obecnych na rynku.