P1120604 [1024x768]

151

Rys 2. Zależność przewodnictwa równoważnikowego elektrolitów od ich stężenia w roztworach wodnych

Dla elektrolitów mocnych Kohlrausch ustalił empiryczną zależność przewodnictwa równoważnikowego od pierwiastka kwadratowego stężenia — a' t/c

gdzie:

przewodnictwo równoważnikowe)

(9)

stałymi

A₀ (graniczne doświadczalnymi.

Ta prostoliniowa zależność jest spełniana w obszarze niskich stężeń i umożliwia wyznaczanie granicznego przewodnictwa równoważnikowego elektrolitów mocnych na drodze ekstrapolacji.

On sagę r wyprowadził podobne równanie, zakładając, że jony w polu elektrycznym poruszają się z jednostajną szybkością, będącą wynikiem równowagi sił zewnętrznego poła elektrycznego i sił hamujących, na które składają się: siła tarcia, siła efektu elektroforetycznego i siła efektu relaksacyjnego:

a są

^/lo

2Z ■ io^6|s+ • :_\q 41.25(12*1 + |z_|)	rw+iz-n
>rr(i«Ji) Bi J	| 2 J

gi

(10)

lub w postaci uproszczonej

A = A₀ -(*A₀ +A)J7    00

gdzie: e — przenika! no ść dielektryczna,

T — temperatura w K,

rf- lepkość rozpuszczalnika,

z_t, z_ — ładunek kationu i anionu,

/— siła jonowa roztworu,

1 , jjplll

| fe 111 *_ iYi *₊i-£+1 i«£ J

Występujące w równaniu (10), nazywanym równaniom Deb.ve'a-HUckcła-Onsagera. współczynniki liczbowe, wynikają z wartości liczbowych stałych