PB150117

MEDYCYNA RATUNKOWA. NAGŁE ZAGROŻENIA POCHODZENIA WEWNĘTRZNEGO Postępowanie resuscytacyjne

Postępowanie pierwszego rzutu w przypadku zagrażającego życiu skurczu oskrzeli polega na podawaniu inhalacji zsaibutamolu (agonisty receptorów beta-2-adrenergicznych) i bromku ipratropium (antagonisty receptorów muskarynowych).

Ponieważ odma prężna upośledza zarówno czynność układu oddechowego, jak i krążenia, konieczne jest jej natychmiastowe odbarezenie przez nakłucie igłą jamy opiumowej. W następnej kolejności należy zapewnić dostęp do żyły i założyć drenaż jamy opłucnej.

Dalsze objawy, wskazujące na pierwotną przyczynę zaburzeń, mogą zostać ujawnione podczas badania układu krążenia pacjenta.

Monitorowanie

Należy ciągle monitorować wysycenie tlenem krwi tętniczej (saturację - Sa0₂) przy użyciu pulsoksy-metru.

C - krążenie (Circulation)

Cel = rozpoznanie i leczenie wstrząsu.

Istnieje wiele przyczyn wstrząsu, wymagających zastosowania specyficznego postępowania leczniczego; przykładem może być podawanie adrenaliny we wstrząsie anafilaktycznym.

Ocetut

Konieczne jest przeprowadzenie szybkiej oceny stanu hemodynamicznego pacjenta z uwzględnieniem zarówno objawów ze strony układu krążenia, jak i stanu świadomości pacjenta. Należy Zbadać tętno na naczyniach centralnych, najlepiej na tętnicach szyjnych, oceniając częstość, miarowość i stan wypełnienia. Ważne jest, by porównać stan tętna na obu tętnicach szyjnych, pamiętając jednak, że nie wolno badać tętna na obu tętnicach szyjnych równocześnie. Osłabienie lub brak tętna po jednej stronie może wskazywać na obecność ogniska miażdżycowego lub tętniaka rozwarstwiającego. Następnie należy zmierzyć ciśnienie tętnicze i ocenić stan krążenia obwodowego, wykorzystując w tym celu pomiar czasu powrotu tętna włośniczkowego. Należy pamiętać, że obniżenie objętości krwi krążącej może prowadzić do zaburzenia stanu świadomości, wynikającego ze spadku przepływp mózgowego.

Postępowanie resuscytacyjne

U każdego pacjenta, u którego wystąpiło schorzenie o charakterze ostrym, konieczne jest zapewnienie dostępu do żyły. W przypadku podejrzenia wstrząsu hipowolemicznego należy założyć do żył dwie kaniule o szerokim świetle. Zalecane jest wykonywanie kaniulacji naczyń położonych w dys-talnych odcinkach kończyn górnych, ewentualnie w obrębie dołu łokciowego. Podczas kaniulacji naczyń należy pobrać próbki krwi do badań hematologicznych i biochemicznych, w tym oznaczenia stężenia glukozy w surowicy, a w przypadku wskazań - na grupę krwi i próbę krzyżową. Ponadto należy pobrać próbkę krwi tętniczej.

Uwaga:

W leczeniu wstrząsu zasadnicze znaczenie odgrywają płyny infuzyjne, antybiotyki, adrenalina i leki o działaniu inotropowym.

W przypadku stwierdzenia hipowolemii, zwłaszcza będącej rezultatem krwawienia z przewodu pokarmowego, należy^natychmiast podjąć postępowanie lecznicze, polegające w pierwszej fazie na szybkim przetoczeniu do 21 ogrzanych krystaloidów. Przetaczanie płynów należy kontynuować, kierując się stanem pacjenta, jeżeli po przetoczeniu 2 1 płynów u pacjenta utrzymuje się hipotensja i istnieją podejrzenia krwotoku, należy w trybie szybkim zamówić krew. Postępowanie swoiste jest zależne od

18