skanowanie0004

oC

Rys. 11.3... Zmiany w czasie wychylenia plamki świetlnej] galwanometru przy powrocie do położenia zerowego' (1 ruch tłumiony pseudookresowy, 2 - ruch aperiodyczny, 3 - ruch krytyczny)

^aA ^chyleń w tym ruchu maleje w czasie zgodnie z zależnością:

«_A = a_oe“^pt.    (11.15)

Logarytm naturalny stosunku amplitud dwóch kolejnych drgań określa tzw. dekrement logarytmiczny zaniku (tłumienia) amplitudy drgań

®*(h)    pm

= ^ln 57TETTT = ^{ln e} = ^{e T} ■    ⁽¹¹-^16>

' ^A 2 2 .

W warunkach silnego tłumienia ( u)_Q < <3    ) rozwiązanie

równania (11.11) opisuje tzw. drgania aperiodyczne (krzywa 2 na

rys. 11.3) i przyjmuje postać:    *    .

gdzie

(11.17)

określa tzw. czas relaksacji, po upływie którego wychylenie cewki maleje e-krotnie.

Gdy jw * G,\ cewka osiąga położenie równowagi w najkrótszymi czasie ^krzywa 3 na rys. 11.3). Mówimy wówczas o tzw. ruchu! krytycznym cewki. W przyrządach pomiarowych wykorzystuje się! praktycznie ruch krytyczny i pseudookresowy o tłumieniu\ zbliżonym do krytycznego.

Przebieg ćwiczenia

1.    Zmontować układ pomiarowy wg schematu podanego na rys. 11.4.

2.    Zamknąć obwód galwanometru kluczem    Włączyć układ

oświetleniowy galwanometru i ustawić skalę w odległości L=1 m od galwanometru tak, aby plamka świetlna była ostra i znajdowała się na środku skali.

3.    Rezystancję R^ ustawić na maksymalną wartość. Włączyć

zasilanie układu kluczem    przy ustalonej wartości

rezystancji R₃«2 kfl. Zmniejszyć wartość rezystancji R* do momentu, gdy plamka świetlna wychyli się o 200 mm na skali. Przełączyć przełącznikiem krzyżowym K. kierunek płynięcia prądu i sprawdzić, czy wychylenie w danym kierunku jest takie samo. Jeśli nie, to należy obrócić lekko skalę, aby uzyskać jednakowe wychylenia w lewo i w prawo od położenia równowagi.

	(iPlv) •■ ■li| f Q (yftO/i	K#^:	i#
fjl	feł tftj jęctO		i/ity	§ t
Q ( U '■	% jmmęą a^		5 J 1	. r
		f. /	CJkJ	u
| ^1		i -	1 r-