skanuj0001

George Frazer

Słona tabu

Jziki nic jest w stanie dostrzec różnicy między rzeczami a słowami, wobec

-    - _r ¹ zazwyczaj wyobraża sobie, że związek między osobą a imieniem lub rzeczą

nazwą nic jest jedynie związkiem umownym czy też idealnym, lecz więzią •r: ;7yvvistą i silną, łączącą jedno z drugim w taki sposób, że magiczne zabiegi »• 'linku do człowieka mogą być dokonane równie łatwo za pośrednictwem je-x imienia jak włosów, paznokci czy innej materialnej części jego osoby. Czło-v pierwotny uważa imię za ważną część swej osoby i wobec tego dba o nie c<ioowiedni sposób. Tak więc Indianin z Ameryki Północnej ,,jest zdania, żc t: . jest nie tylko nazwą, ale konkretną częścią jego osoby w takiej samej mierze a* -czy lub zęby, i jest przekonany, że złośliwe obchodzenie sic z jego imieniem . nieć równie szkodliwe skutki jak rana zadana jakiejkolwiek części jego eia-a. Z podobnym wierzeniem spotykano się wśród rozmaitych plemion od Atlant) -- Pacyfik i było ono źródłem szeregu dziwacznych przepisów regulujących sr» ę zatajania i zmiany imion". Niektórzy Eskimosi przybierają nowe imiona a uróść, ponieważ mają nadzieję, żc w ten sposób przedłużą sobie życie. To r -wie na Celebesie wierzą, że po to. by porwać duszę człowieka, wystarczy za <ic sobie jego imię. Jeszcze w naszych czasach wielu dzikich uważa swe rac za istotną część własnej osoby, wobec czego dokładają wszelkich starań. Tę ukryć i uniemożliwić w ten sposób źle usposobionym ludziom wykorzystn-

*    . eh do wyrządzenia krzywdy ]X)siadaczow i imienia.

..] Australijscy tubylcy ukrywają zazwyczaj imiona własne, „a wynika to

*    ■ .źej mierze z przekonania, żc nieprzyjaciel znający imię ma w ręku broń. którą -i wyrządzić krzywdę”. ..Czarnoskóry Australijczyk — opowiada inny autor

•we wzdraga się przed ujawnieniem sw^rcgo prawdziwego imienia i nie ulega riiwości. żc wynika to z obawy przed szkodą, jaką mógłby mu wyrządzić cza-

-    posługując się jego imieniem." Wśród plemion Australii Środkowej każdy ■ czczy zna, każda kob\e\a, każde dziecko posiadają poza imieniem własnym, bę-u.ym w powszechnym użytku, imię tajne lub święte, znane w pełni jedynie wia-

oniczonym członkom grupy, które mu starsi nadają w krótce po urodzeniu. Tego