skanuj0006

Możliwość wyleczenia tych ran istnieje tylko pod warunkiem leczenia kompleksowego tzn. -leczenia miejscowego rany (opatrunki, usuwanie tkanek martwiczych, sączkowanie, stosowanie antybiotyków (?)), + odpowiednie leczenie choroby odpowiedzialnej za wystąpienie rany przewlekłej - leczenie cukrzycy, poprawa ukrwienia kończyny, ułatwienie odpływu zalegającej krwi żylnej, zlikwidowanie ucisku w przypadku odleżyn). W usuwaniu tkanek martwiczych oprócz opracowywania chirurgicznego, można stosować specjalne maść, które zawierają enzymy trawiące i rozpuszczające martwicze tkanki.

Techniki, zasady i metody zaopatrywania ran za pomocą opatrunku:

Podstawowe zadanie opatrunku:

-    ochrona przed czynnikami mechanicznymi,

-    ochrona przed zabrudzeniem,

-    ochrona przed zakażeniem wtórnym,

-    ochrona przed wysychaniem i utratą płynów fizjologicznych,

-    ochrona przed utratą ciepła.

Wymagania stawiane opatrunkom:

-    chłonność i objętość wchłaniania - kompresy z gazy, włóknika mają dużą zdolność chłonną, kompresy z alginianów wapnia, hydrokoloidy i hydrożele mają taką budowę która pozwala im na wchłanianie wysięku i zatrzymywanie wydzieliny wraz z bakteriami,

-    przepuszczalność gazów - hydrożele i hydrokoloidy są uważane za materiały o zmniejszonej przepuszczlności co w ranach zakażonych może sprzyjać rozwojowi beztlenowców (w nowoczesnych opatrunkach zagrożenie to zostało zminimalizowane).

-    tolerancja w ranie - gaza i włóknina mają tendencję do przyklejania się do rany i wiązania z wydzieliną co podczas zmiany opatrunku może dać krwawienia oraz odczucie bólu, w takim przypadku skuteczne jest zaimpregnowanie tych opatrunków maściami lub żelami lub zastosowanie gotowych kompresów maściowych,

-    uczulenia - opatrunki nie mogą podrażniać rany działać uczulająco,

Suche opatrywanie ran stosuje się w:

-    ranach pooperacyjnych,

-    mniejszych drobnych ranach powierzchownych,

-    powierzchownych ranach ostrych o silnym wysięku,

-    ranach gojonych pierwotnie,

-    ranach z cechami infekcji,

Opatrunki stosowane w suchym leczeniu ran:

-    kompresy z gazy czy z włókniny,

-    kompresy kombinowane (gotowe do przyklejenia mają kilka warstw o zmiennej wchłanialności produkowane przez różne firmy),

-    kompresy maściowe, wspólną cechą tych opatrunków jest siatka z maścią, maść ma najczęściej właściwość przyśpieszające gojenie, kompresy maściowe służą do bezurazowego zaopatrywania ran, są szczególnie przydatne w otarciach, oparzeniach, do pokrycia miejsca pobrania jak i nakładania przeszczepów skóry.

Bezwzględne wskazania do niezwłocznej zmiany opatrunku:

-    uskarżanie się pacjenta na ból,

-    wystąpienie gorączki,

-    przemoczenie i zabrudzenie opatrunku,

-    wyczerpanie jego chłonności,

-    poluzowanie się mocowania

Wilgotne leczenie ran jest metodą stosunkowo nową (naukowe podstawy od 1971 roku) i promowaną przez firmy produkujące różnego rodzaju wilgotne opatrunki.