Mikobakterrozy
Zakażenie nie przenosi się z człowieka na człowieka i występuje głównie: u zakażonych HIV, osób, które przebyły gruźlicę, chorych na pylicę płuc, mukowiscydozę, POCHP, uzależnionych od alkoholu.
Obraz kliniczny przypomina gruźlicę, zmiany najczęściej występują w płucach, węzłach chłonnych i skórze. Rozpoznanie stawia się na podstawie badania mikrobiologicznego plwociny, płynu z BAL lub wycinka tkankowego. Odczyn tuberkulinowy może być dodatni.
Mikobakteri&zy
Prątki niegruźlicze są niemożliwe do odróżnienia od prątków gruźlicy w bezpośrednim badaniu barwionego materiału pod mikroskopem, Można Je zidentyfikować po wyhodowaniu za pomocą skomplikowanych metod biochemicznych i serologicznych, wzrostu na Bactecu bez dodatku prekursora chloramfenikolu, który hamuje ich wzrost nie hamując wzrostu prątków gruźlicy, Typowy jest pomarańczowy kolor kolonii.
Bardziej precyzyjne metody Identyfikacji prątków niegruźllczych obejmują sondę genetyczną i PCR (ampiffikacja DNA prątka).
Większość prątków niegruźiiczych Jest oporna na wiele leków przeciwprątkowych.
Gatunki prątków niegruźiiczych- potencjalnych | |
patogenów (wg klasyfikacji Runyona) | |
Grupa I - fotochromogenm |
Grupa III- rttechromogerme |
Mycobacterium kansasi |
Mycobacterium intraceiluiare |
Mycobacterium simiae |
M ycobacterlu m aviu m |
Mycobacterium marinum |
Mycobacterium malmoense |
Mycobacteriumulcerans | |
Grupa II- skortochromogenne |
Mycobacetrium haemophilum |
Mycobacteriumscrofulaceum |
Mycobacterium xenopi (?) |
Mycobacterium gordonae | |
Mycobacterium szutgal |
Grupa IV- szybko rosnące |
Mycobacterium xenopi (?) |
Mycobacterium chelonae |
Mycobacterium fortuitum |