TWG3 6

Solow badał kolejno wpływ poszczególnych czynników produkcji na jej wzrost i ze względu na ich wagę we wzroście produkcji Obliczał krańcową produkcyjność kapitału [produkcja/kapitaf\ i pracy [produkcja/praca] oraz określał wielkość przyrostu produkcji z tytułu zwiększenia łącznych nakładów kapitału i pracy:

AY = (KPK • AK) + (KPL • AL),

gdzie AY oznacza przyrost produkcji,

KPK oznacza krańcową produkcyjność kapitału.

AK oznacza wielkość przyrostu nakładów kapitału,

KPL oznacza krańcową produkcyjność pracy,

AL oznacza wielkość przyrostu nakładów pracy

Przekształcając powyższe równanie uzyskiwał wyniki wpływu udziału tempa wzrostu kapitału oraz udziału tempa wzrostu nakładów pracy na tempo wzrostu produkcji.

ĄY₌*ĄK_+(W)AL Y K    ' L

gdzie a oznacza udział nakładów kapitału w tworzeniu DNB, 1-a oznacza udział nakładów pracy w tworzeniu DNB.

Można to przedstawić przy pomocy prostego przykładu:

Przyjmijmy, że udział kapitału we wzroście produkcji wynosi około 30% (odpowiada to rzeczywistemu udziałowi kapitału w Stanach Zjednoczonych); oznacza to, że a = 0,30. Dlatego wzrost wielkości kapitału o ł0% |AK/K = 0,10] spowoduje wzrost wielkości produkcji o 3% JAY/Y * 0,03]. Podobnie, przyrost wielkości nakładów pracy o 10% [AL/L = 0,10] spowoduje wzrost wielkości produkcji o 7% |AY/Y = 0,07] Oznacza to, ie stopa wzrostu dochodu osiągnie wysokość 10% |AY/Y = 0,10], przy czym 0,03% tego przyrostu będzie stanowić wynik wzrostu kapitału, ^007%b^dzjej^ezultaten^jrz^rostujiajdadówj>ra^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

Przedstawiony zarys wstępnej analizy wywodów Solowa zakładał stałość funkcji produkcji, to znaczy - nie uwzględniał występowania w procesie produkcji postępu technicznego, który w realnej gospodarce występuje zawsze i jest stosowany/wprowadzany w większym lub mniejszym tempie.

Solow traktował postęp techniczny jako podstawowy czynnik zwiększania produktywności czynników produkcji [AA/A], przez co funkcja produkcji zmienia swą postać z poprzedniej. Y = F(K, L) i wykazuje zależność od trzeciego czynnika, zwanego ogólną produktywnością czynników produkcji (total factor productivity), a jej nowa postać jest następująca: Y = AF(K, L).

Dzięki zmianom technologicznym równanie określające stopę wzrostu zmienia się wskutek dodania nowego czynnika i przybiera nową postać:

AY=c^ĄK+    -f M

Y K    ' L A

t t    t t

Wielkośd oznaczaia stopa wzrostu = udział + udział -f wzrost ogólnej produkcji kapitału    pracy produktywności

czynników produkcji