0000011(1)

■77? KlNEZYTERAm

- Ruch uniesienia barku ku górze w płaszczyźnie poprzecznej z jednoczę* snym przesunięciem łopatki do linii kręgosłupa (ryc. 149).

4    - Pozycja wyjściowa, stabilizacja i ruch takie same jak w stopniu 3. Na tylną

kość

aniu

okolicę stawu barkowo-obojczykowego ręką badającego należy przyłożyć opór mniejszy od maksymalnego (ryc. 150).

5    - Wszystkie parametry badania takie same jak w stopniu 4, tylko wielkt

oporu osiąga wartość maksymalną, możliwą do uzyskania przy zachowj pełnego zakresu ruchu.

2 - Pozycja wyjściowa - siad z kończynami górnymi swobodnie zwieszonymi.

Oparcie krzesła wysokie, przylega od przodu do klatki piersiowej.

-    Stabilizacja rękami badającego, przy czym jedna z nich jest przyłożona na łopatce strony niebadanej i dociska tułów badanego do oparcia krzesła, druga natomiast stabilizuje tylno-boczną okolicę tułowia strony badi poniżej łopatki (ryc. 151).

-    Ruch przesunięcia łopatki strony badanej (obręczy kończyn górnych) do linii kręgosłupa (ryc. 152).

-    Pozycja wyjściowa - leżenie przodem, kończyna górna strony badanej ułożona wzdłuż tułowia, w dół, leży na podłożu.

nr7vl(»ni r»i"»r\/łn Hn HolL'i r\i Arcii

Ryc. 148. Test ruchu cofania obręczy kończyny górnej w tył w stopniu 3. Pozycja wyjściowa i stabilizacja przed wykonaniem próby.

Ryc. 149. Ustawienie obręczy kończyn gómytf ł lewej kończyny górnej po wykonaniu rućlw wznosu.

_ Stabilizacja nic jest potrzebna.

- Przy próbie ruchu czynnego wyczuwa się napięcie mięśniowe części środkowej m. czworobocznego (ryc. 153).

O-Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu 1 nie wyczuwa się napięcia mięśniowego przy próbie ruchu.

Ryc. 150 Stopień 4 i 5. Prawidłowo przyłożony opór.

Ryc. 151. Stopień 2. Pozycja wyjściowa i stabilizacja przed wykonaniem ruchu.