001(1)

<3)

. SYSTEM PARLAMENTARNO - GABINETOWY:

-    podział władzy,

-    kolaboracja (współpraca) poszczególnych władz (system wzajemnych kompetencji umożliwiających oddziaływanie jednych organów na inne),

-    dualistyczna władza wykonawcza („głowa państwa'' i rząd),

-    głowa państwa nie ponosi odpowiedzialności politycznej (kontrasygnata),

-    rząd powoływany przez głowę państwa z uwzgl. realiów politycznych.

~ duży stopień samodzielności rządu (nie jest komitetem wykonawczym),

-    premier jest formalnie tylko ministrem ptir.ewodnicrąe.ym obradom rządu..

-    zaufanie polityczne większości parlamentu dla rządu (votum zaufania),

-    polityczna odpowiedzialność rządu przed parlamentem (możliwość uchwalenia votum nieufności dla rządu lub jego członka),

możliwość rozwiązania parlamentu przed upływem kadencji (przeciwwaga dla votum nieufności) - dzięki temu naród rozstrzyga radykalne spory pomiędzy władzą wykonawczą a ustawodawczą,

-    odpowiedzialność konstytucyjna (w Anglii teoret. impeachment)

S Y STEM.KAN.CLElflSKX:

Cechy różniące od systemu parlamentarno • gabinetowego:

-    votum zaufania tylko na wniosek kanclerza, gdy l)chce się upewnić co do większości, 2) chce doprowadzić do przedterminowych wyborów dysponując większością; nieuchwalenie votum nie zmusza kanclerza do dymisji;

-    odp. polityczna rządu: tylko kanclerz odpowiada przed parlamentem, ministrowie - przed kanclerzem (kanclerz określa wytyczne polityki rządu - ale najczęściej w formie apeli; K. Adenauer przez 14 lat tylko raz skierował wytyczne),

-    kanclerza i rząd można obalić tylko poprzez konstruktywne votum nieufności (w jednym głosowaniu odwołanie kanclerza i powołanie nowego),

-    brak odpowiedzialności konstytucyjnej, tylko karna.

System ten występuje w Niemczech (ale nie w Austrii, mimo że jest tam również kanclerz). W Niemczech parlament jest jednoizbowy (Bundestag). Istnieje też Rada Związkowa (Bundesrat),

ale nie jest io odpowiednik Senatu, lecz przedstawicielstwo rządów krajowych (głównie urzędnicy

średniego szczebla, charakter mniej polityczny a bardziej biurokratyczny), niepochodzące z wyborów.

Członkowie delegacji do Bundesratu maja obowiązek głosowania jednolicie, wg instrukcji rządu

krajowego. Bundesrat iria prawo veta absolutnego wobec ustaw (w praktyce może mu podlegać ponad 50% ustaw, z wyjątkiem budżetu) lub zawieszającego. Veto może być stosowane w zasadzie po wyczerpaniu procedury mediacyjnej.

R) WŁADZA WYKONAWCZA:

^ Skład:

• Prezydent » Rząd

NAJWAŻNIŁJSZŁ KOMPŁl ŁNCJŁ PRBZYDŁN 1A: • Uprawnienia głowy państwa

1