008(2)

&

Choroba dziecka

Sposoby radzenia sobie dzieci ze stresem

( techniki zaradcze stosowane u dzieci od 6 roku życia - wg Ryan-Wenger)

i    Zachowania agresywne

Zachowania unikowe Odwracanie uwagi przez działanie 4    Odwracanie uwagi poprzez aktywność poznawczą

Rozwiązywanie problemów poprzez aktywność poznawczą Ekspresja emocjonalna Wytrzymałość psychiczna Poszukiwanie informacji Zachowania izolujące 10    Samokontrola

Umiejętność korzystania    ze wsparcia społecznego

Umiejętność korzystania    ze wsparcia duchowego

Modyfikacja stresorów

Choroba dziecka

Życie chorego dziecka:

o nie składa się wyłącznie z przeżywania choroby, pozostaje cierpienia, bólu, zabiegów' i pobytów w szpitalu

o szeroka sfera aktywności dostępnej pomimo licznych ograniczeń

o dziecko poznaje, uczy się, bawi się, ma swoje zainteresowania, marzenia, przyjaźnie,

o pomagają mu w tym rodzice, cały zespól terapeutyczny i wiele innych osób z otoczenia

Choroba dziecka

Niektóre możliwości pomocy nastawionej na zmniejszenie poczucia zagrożenia u dziecka w chorobie:

kontrola bólu i cierpienia

obecność bliskich i upewnienie dziecka że go nie opuszczą (w szerokim sensie tego słowa)

upewnienie dziecka, że jest kochane i potrzebne bliskim, a także że może być pożyteczne w przyszłości w życiu rodzinnym, społecznym i zawodowym

wskazanie dziecku (szczególnie starszemu) różnorodnych możliwości samorealizacji

umożliwienie dziecku wywieranie pewnego własnego wpływy na leczenie, choćby na sposób, czas wykonywania zabiegów¹ aranżowanie sytuacji dających dziecku możliwość wyboru i podejmowania decyzji

informowanie dziecka o spodziewanym przebiegu choroby i uprzedzanie o niektóiych działaniach z nią związanych

Choroba dziecka

#

Techniki zaradcze stanowią określony ukiad behawioralnych i poznawczych strategii skierowanych na problem i emocje, przyjmujących ostatecznie dwie zasadnicze formy: unikanie i aktywne zmaganie się.

Rozwój tych strategii „radzenia sobie”zaIeży od: o zasobów ogólnych umiejętności poznawczych dziecka, o zakresu jego doświadczenia społecznego, o szczególnie zaś od poziomu rozwoju jego umiejętności rozumienia zjawisk społecznych o zdolności kontroli emocji

Choroba dziecka

Główne zadania w zakresie budowy nowych szans rozwoju chorego dziecka i jego rodziny:

o redukcja lęku, rozpaczy i poczucia chaosu, o odbudowa nadziei i poszukiwanie nowych perspektyw życiowych

o reorganizacja życia domowego

o poszukiwanie nowych wartości i przeformulowanie planów życiowych

o redukcja poczucia osamotnienia, bezradności i bezsilności o umacnianie poczucia wpływu zdarzenia o budowanie nadziei - walka z beznadziejnością o znajdowanie nowych obszarów aktywności, w których możliwy jest sukces i radość

Choroba przewlekła dziecka

Cd.

o uczenie dziecka przystosowania się do niedogodności chorowania

o upewnienie dziecka, że może liczyć na fachową opiekę teraz i w przyszłości

o dbałość o stymulowanie rozwoju psychoruchowego, intelektualnego i społecznego dziecka o stwarzanie sytuacji umożliwiających odnoszenie sukcesu, budowania i umacniania poczucia własnej wartości i mocy o formułowanie planów i zamierzeń na przyszłość.

Osobną kategorią działań jest przygotowanie społecznego (w tym instytucjonalnego) otoczenia dziecka na odpowiednie go przyjęcie:

o szerokie doinformowanie o budowanie tolerancji i życzliwości o uczenie postępowania w chorobie przewlekłej.