0000103

ALEKSANDER N1BWODNICZY

OBRAZ KLINICZNY MIGRENY SZYJNEJ NA PODSTAWIE OBSERWACJI 150-OSOBOWEJ GRUPY CHORYCH

Z Kliniki Neurologicznej Instytutu Chorób Układu Nerwowego i Narządów Zmysłów Akademii Medycznej w Łodzi Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. A. Prusiński

Złożoność stosunków anatomiczno-czynnościowych szyi oraz samego kręgosłupa szyjnego, jego stałe przeciążenie, podatność na urazy (w tym również na mikrourazy zawodowe), stają się przyczyną wyjściową dla wielu spraw chorobowych.

Jedną z nich jest opisany w 1925 roku przez Barrć „zespół szyjny wegetatywny tylny", występujący również w piśmiennictwie pod innymi nazwami, a mianowicie: zespołu Barre-Lieou, zespołu szyjnego, zespołu kręgowego, zespołu nerwu kręgowego. W 1949 roku Bartschi-Rochaix wprowadził nazwę „migrena szyjna", która wydaje się być najwygodniejsza w codziennej praktyce (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7).

Wobec istnienia do dziś szeregu rozbieżności w poglądach na swoistość obrazu klinicznego, przebieg kliniczny, patogenezę i leczenie tej sprawy chorobowej podjęto próbę oceny spornych problemów w świetle własnego materiału klinicznego.

Badana grupa składała się ze 150 kobiet. Dla jej ujednolicenia pominięto mężczyzn, wśród których zresztą migrena szyjna występuje bardzo rzadko. Pozostawały one pod obserwacją od 2 do 8 lat.

Granice wieku omawianej grupy wahały się od 33 do 60 lat, średnia wieku wynosiła 48 lat. Rozkład wieku w chwili wystąpienia pierwszych objawów migreny szyjnej przedstawiono w tab. I.

Tabela I

Rozkład wieku w chwili wystąpienia pierwszych objawów migreny szyjnej w grupie

150 chorych

Rozkład wieku	Poniżej 30 lat	31—40 lat	41—50 lat	Powyżej 50 lat	Razem
Liczba chorych	12	54	78	6	150
%	8	36	52	4	100

Analiza struktury zawodowej wykazała, że 60% badanych wykonywało pracę fizyczną, a 40% pracę umysłową. Jednakże w jednym i drugim przypadku w 74% była to praca wymagająca stałej, wymuszonej pozycji głowy. Chore w większości rekrutowały się z pracownic przemysłu włókienniczego i tekstylnego oraz pracownic biurowych.

U wszystkich chorych przeprowadzono dokładne badania kliniczne, uwzględniające zebranie wywiadu, badanie internistyczne i neurologiczne oraz badanie