077 4

strumienia ciepła do obiegu - stanowiącego właśnie tę stratę. Na podstawie biiansu ciepła wkładu regeneratora wspomniana strata wynosi AT

Ć> = m c —(3.39)

TS    R p 2

gdzie: AT - przyrost miejscowej temperatury wkładu regeneratora

m

(T - T )

AT =

rn c R _P

f m c

rn m

(3.40)

rn - masa wkładu regeneratora, c - ciepło właściwe materiału wkładu regenera-

rri    m

tor a.

c) Strata wskutek zróżnicowania amplitudy temperatury wkładu regeneratora na jego długości

Materiał wkładu regeneratora nie odznacza się współczynnikiem przewodności cieplnej na tyle dużym, aby zapewnił jednakową szybkość zmian temperatury na całej jego długości. Na ogół amplitudy temperatur w ciągu trwania jednego obiegu są mniejsze w środku i największe na końcach regeneratora. Stan ten staje się przyczyną dodatkowych strat ciepła, które należy uzupełnić w nagrzewnicy, aby osiągnąć wymaganą temperaturę w przestrzeni rozprężania T . Na podstawie analizy

H

warunków wymiany ciepła w stanie nieustalonym Martini [27] zaproponował obliczenie tej straty stosując wzór

Q = 0.25 Q

ITS    TS

P C l

m m m

(3.41)

gdzie: indeks in dotyczy wkładu regeneratora.

W porównaniu do innych strat strumienia ciepła strata Q osiąga małe wartości w przypadku regeneratorów o dużych pojemnościach cieplnych i w uzasadnionych przypadkach można ją pominąć. W szczególności, takie postępowanie jest zasadne przy mocach silników powyżej 1 kW.

Straty wskutek ruchu tłoka w przestrzeni gorącej

Tłoki lub wyporniki pracujące w przestrzeni gorącej mają dość długi płaszcz (—~~ > 2), aby uchronić pierścienie uszczelniające przed nadmiernym strumieniem ciepła, który mógłby spowodować przekroczenie dopuszczalnej temperatury pracy pierścieni (patrz punkt 4.2). Względy ruchowe tak długiego elementu narzucają konieczność zapewnienia większego luzu średnicowego w części mieszczącej się nad uszczelnieniem. Powstała w ten sposób szczelina, wypełniona stale gazem roboczym, staje się przyczyną trzech kolejnych strat ciepła, a mianowicie:

80