0000071

ANDRZEJ GUSTA. ANNA PIENC

PATOMECHANIZM ZESPOŁU BÓLÓW U PACJENTA ZE ZMIANAMI W KRĄŻKACH MIĘDZYKRĘGOWYCH ŚRODKOWEGO I DOLNEGO ODCINKA KRĘGOSŁUPA SZYJNEGO

Z Kliniki Ortopedii PAM w Szczecinie Kierownik: prof. dr hab. T. Zuk

Ból, mimo że jest objawem ocenianym indywidualnie przez każdego człowieka, uwarunkowanym osobniczą wrażliwością i stanem emocjonalnym, właściwie interpretowany może stać się pierwszą istotną wskazówką w ustaleniu rozpoznania i lokalizacji procesu chorobowego.

U ludzi ze zmianami w krążkach międzykręgowych szyjnego odcinka kręgosłupa dolegliwości bólowe mogą być wywołane przez cały szereg różnych przyczyn (1, 2, 3, 4, 5, 7).

Omówienie nasze chcieliśmy poświęcić zespołom bólowym z zaburzeniem statyki i kinetyki szyjnego odcinka kręgosłupa, powstałych w następstwie zmian zwyrodnieniowych krążków międzykręgowych na jednym lub kilku poziomach. Zmiany te najczęściej obserwuje się w krążkach C5_₆ i Cg_₇, rzadziej w C₄_₅ (1, 5, 6).

MATERIAŁ I METODYKA

Materiał stanowiło 63 chorych, u których rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe krążków międzykręgowych na poziomach od C^s do Cg_₇. Do leczenia pacjenci ci zgłosili się z powodu bólów karku, głowy, barków oraz bólów promieniujących do kończyn górnych i klatki piersiowej.

Wśród badanych 65% stanowiły kobiety ze środowiska miejskiego. Wiek chorych wahał się od 28 do 65 lat, 80% badanych było w wieku 45—55 lat. Zdecydowanie przeważali pracownicy umysłowi, 11 osób pracowało fizycznie, a tylko 3 osoby pracowały na roli.

15 chorych z powodu omawianych dolegliwości zgłosiło się do leczenia po raz pierwszy, 10 pozostawało w leczeniu od kilku miesięcy, pozostałych 38 z powodu narastających dolegliwości było obserwowanych rok i dłużej.

Początek dolegliwości 10 pacjentów wiązało z nagłym ruchem głowy, 7 z przebytym niewielkim urazem. Pozostali nie umieli sprecyzować początku dolegliwości.

60% pacjentów miało nadwagę przekraczającą 10 kg. U 14 stwierdzono wady postawy, u 2 wiotkość wielostawową.

Każdy chory po zebraniu od niego wywiadu był poddawany badaniu klinicznemu, w którym szczególną uwagę zwracano na ocenę neurologiczną. Następnie wykonywano zdjęcia kręgosłupa szyjnego przeglądowe, skośne i czynnościowe w maksymalnym zgięciu i wyproście kręgosłupa. Na podstawie tych radiogramów oceniano zachowywanie się krzywizny szyjnej i ruchomości kręgosłupa.