099

Rys.11.5. Schemat biegu elektronów w mikroskopie transmisyjnym:

a)    dla przypadku tworzenia obrazu powiększonego,

b)    dla przypadku obrazu dyfrakcyjnego

Warunek ten zawiera również odpwiednie zależności kitowe pomiędzy wektorami, takie jakie występują pomiędzy refleksami dyfrakcyjnymi odpowiadające kątom międzypłaszczyznowym.

Jeżeli obszar dyfrakcji obejmuje większą liczbę różnie zoriento' wanyc ziarn, wtedy wzrasta zagęszczenie punktów dyfrakcyjnych pochcr dzących od tych samych rodzin płaszczyzn, prowadząc ostatecznie do uzyskania dyfrakcji w postaci koncentrycznych kół - rys 11.6.

Rys.11.6.Dyfrakcja elektronowa: a) uzyskana od monokryształu, b) uzyskana od bardzo dużej liczby kryształów o przypadkowej orientacji

Przy analizie dyfrakcji elektronów dużo uproszczeń można uzyskać dzięki pojęciu sieci odwrotnej jako odwzorowaniu płaszczyzn kryształu w postaci zbioru punktów, które leżą w odległościach g, spełniających warunek:

(11.4.)

l^(hkl)I “ ^{1 / d}(hkl)

gdzie dę_hkl^ jest odległością międzypłaszczyznową w krysztale dla płaszczyzn (hkl).

Wektor g jest wyprowadzony z początku układu współrzędnych i jest prostopadły do płaszczyzn (hkl) - rys.11.7.

*ys.ll.7. Zasda odwzorowania płaszczyzn sieci krystalicznej ( a ) w sieć odwrotną ( b )

191