116 3

226

rozpatrywanej tu realizacji jest jednak konieczność stosowania rozbudowanych multiplekserów i dekoderów w przypadku sieci działań o większej liczbie stanów wewnętrznych. W układach zbudowanych z modułów typu rejestr - multiplekser mamy do czynienia z tzw. programowaniem zewnętrznym (końcówkowym) na wejściach informacyjnych mmultiplekserów.

6.5. Informacja o zadaniach

Stosując metody syntezy modułowej zaprojektować układy sekwencyjne opisane w pracach wymienionych w rozdz. 5.14.

7. MIKROPROGRAMOWANE UKŁADY STERUJĄCE

7.1. Wstęp; pojęcie mikroprogramowania

Metody projektowania układów sekwencyjnych opisywanych sieciami działań (układów sterujących) przedstawione w rozdz. 6 prowadzą do realizacji tych układów charakteryzującej się modułową i regularną strukturą. Zatem, z punktu widzenia unifikacji struktur projektowanych układów, metody z rozdz. 6 stanowią niewątpliwie krok naprzód w stosunku do klasycznej metody tablic przejść i wyjść omówionej w rozdz. 5. Jednakże, niezależnie od względnych zalet oraz wad poszczególnych metod z rozdz. 6, ich wspólnym i podstawowym mankamentem jest fakt, że w wyniku ich stosowania otrzymujemy układy z tzw. sztywną logiką połączeń (logiką sprzętową), tzn. układy realizujące jedno, ściśle określone zadanie, a przez to w ogóle (lub w dużym stopniu) niepodatne na adaptację do realizacji innych zadań. Wady tej nie mają tzw. mikroprogramowane układy sterujące. Określenie "mikroprogramowany" ma w technice cyfrowej i komputerowej wiele znaczeń (wrócimy jeszcze do tej kwestii w dalszej części rozdziału). Tutaj oznacza ono układ o stałej strukturze sprzętowej, o którego działaniu (tzn. algorytmie pracy) decyduje zawartość pamięci stałej (tzw. mikroprogram). Aby zmienić algorytm pracy nie trzeba więc przebudowywać układu    (czy też

projektować go od początku), należy jedynie zmienić zawartość tej pamięci.

Wprowadzimy teraz szereg podstawowych pojęć.

Mikrooperacją nazywa się elementarną czynność możliwą do wykonania w danym układzie (urządzeniu, systemie) cyfrowym w jednym takcie jego pracy (identycznie było definiowane pojęcie mikrooperacji dla bloków funkcjonalnych MSI - por. rozdz. 2.5).

Mikrorozkazem nazywa się słowo dwójkowe określające sygnały wyjściowe w układzie sterującym (czyli rodzaj sterowania w przypadku bardziej złożonych urządzeń cyfrowych, tzw. zespołów funkcjonalnych -por. rozdz. 8). Słowo to jest przechowywane w pamięci stałej ROM i powoduje, w przypadku zespołów funkcjonalnych, wykonanie jednej lub kilku mikrooperacji.

Mikroinstrukcją nazywa się sformalizowany zapis (np. w języku ^algolo-podobnym) opisujący czynności wykonywane przez układ sterujący w