11

Założenia:

1 uważa że w toku rozwoju człowieka występuje tendencja do symetryzacji(powstają uczucia symetryczne- jeżeli matka kocha dziecko, to z czasem dziecko pokocha matkę) i wyrównania(natężenie postawy, jak silna jest ta postawa jeśli matka kocha dziecko bardzo to i to dziecko kocha bardzo) postaw emocjonalnych między dwojgiem ludzi (w diadzie)

2    osobowość rodziców jest bardzo ważna w procesie wyrównywania postaw. Proces może być hamowany przez karzącą osobowość, bo odbywają się na zasadzie od M!

Badania Zamrowskiego dowiodły, że systematyzacja i wyrównanie postaw negatywnych występują dużo szybciej i łatwiej niż tych pozytywnych.

3    to wyrównanie i systematyzacja następują za sprawą mechanizmu EPERCEPCJI EPERCEPCJA- to odbiór informacji i przetwarzanie ich na wiedzę o postawie emocjonalnej danej osoby wobec odbierającego informacje.

Więc nie od razu potrafimy to robić (małe dziecko może nie rozumieć i nie odbierać informacji do niego docierających) więc początkowo epercepcji nie ma, z czasem, z rozwojem dziecka następuje rozwój epercepcji, z nim występuje rozwój wyrównania i systematyzacji postaw.

Wyjaśniając to Zamrowski wyróżnił 4 okresy rozwoju społecznego dziecka:

1    okres integracji pierwotnej- pierwszy rok życia dziecka. Nie należy oczekiwać epercepcji (dziecko kieruje się potrzebami)

2    Okres wyrównania pierwotnego- 2-7 rok życia- pojawia się epercepcja pierwotna, ale synkretyczna, ogólna, mało wnikliwa, często nacechowana idealizowaniem rodziców.

W okresie wyrównania pierwotnego ważne jest, żeby dziecko miało dodatni bilans- dziecko więcej otrzymuje, niż jest w stanie nam dać. Powinno pławić się w postawach emocjonalnych rodziców. Jeżeli ta nadwyżka w okresie przedszkolnym jest, to potem dziecku łatwiej jest dać rówieśnikom. (Bilans matki jest bilansem ujemnym)

PO PÓJŚCIU DO SZKOŁY BARDZO DUŻO SIĘ ZMIENIA. JEST TO JUŻ...

3    okres wyrównania ekwiwalentnego- 8-14 r. życia- Dzięki szkole dziecko w sposób skokowy poprawia rozwój epercepcji- okres sprawiedliwości w ocenie postaw emocjonalnych okres coraz silniejszy więzi z rówieśnikami. Hierarchia osób od coraz bardziej łubianych do mniej.

4    okres wyrównanie selektywne- wybiórcze od 14 roku życia. Relacje społeczne dzieci wyróżnia zachowanie selektywne. Jednostka poszukuje kontaktów z wybranymi osobami dla tworzenia relacji bliskich- przyjaźni, miłości (z koleżeńskich przejście w bardziej konkretne- miłość)

Niedostosowanie społeczne jest skutkiem zaburzenia procesu społecznego.

3 wspólne cechy wymiaru niedostosowania społecznego:

-    negatywny stosunek do norm, zasad

-    powstaje trudna wewnętrzna sytuacja w dziecku negatywne postawy, które wynikają z braku akceptacji.

-    względna trwałość tej postawy niedostosowania społecznego

Niedostosowanie społeczne- może przyjmować postać zachowania neurotycznego -> lęku, niepokoju, braku samokontroli, bądź też postać działalności przestępczej (najpierw zbiorowe czyny, a potem indywidualne)

Zachowanie agresywne- jest jednym z przejawów niedostosowania społecznego. Dla zachowania agresywnego ważna jest motywacja krzywdzenia, niszczenia, zadawania bólu, dotyczącego innych osób, a także siebie samego. Może być ukierunkowany. Może powstać pytanie- Czy każda taka sytuacja wskazuje na stan agresywny?

Z. Skórny przyjmuje, że nie ma znaczenia, czy jest to zachowanie przemyślane, czy nie i jeśli zadaliśmy ból, to jesteśmy agresywni.

CZY WSZYSCY JESTEŚMY AGRESYWNI?

Skórny wprowadził 2 określenia: