1
i Macedończyków (— Macedonia). Macedońskie narra V
wydają się jednak mniej rozbudowane i urozmaicone
Koco Racina i jego rozprawy EozoMu/mme. Pa^ 8 k'ch %,
MdKedoHCKa (Bogomiłowie. Krótka rozprawa o historii mafeT-0"'Ut’"0pi przez długie lata dominowało rozumienie bogomilstwa stowskich jako ruchu społecznego i oświecicielskiego. w mlriv
dońskiego Związku Narodowego do najwyższych władz poliwc^? Radzieckiego w lecie 1940 roku” macedońscy bogomiłowie został,"m, f'"34" jako pionierzy wszystkich demokratycznych idei i doktryn owego cz^j. 'Uw,ffl skiego renesansu, reformacji i oświecenia.
Po II wojnie światowej, kiedy Macedoni- 1 »—-----■*- r ’
dem Macedonn do rozwoju cywilizacji (Georgi Kiselinov T' ""al° ^
1). Trwały charakter miał koncept Koca Racina, głosząc '£?***'' ^ h Macedończyków (przejawiający się w bogomilstwie, a IkunC^t lorze), ktorego bezpośrednim spadkobiercą stał się w XX w. proletariat Macedońskie dyskusje o bogomilstwie w okresie reżimu komuntstycmegocecko wała polemika z oficjalnymi narracjami bułgarskimi. W dziele EozoAtwm^ 80 cpednoeeKOdHama u360pHa zpaźa (Bogomilstwo w średniowiecznych matem!::-źródłowych, 1978) macedońska inediewistka Vera Antik’ podważała ocenybulgar skich inspiracji w religii katarskiej, a w popularnej historii Cauywioeo n/fm: (Carstwo Samuiła, 1970) Dimitar Taśkovski formułował tezę, jakoby bogomilstw od początku swego istnienia miało narodowy i antybułgarski charakter i skc
wane było przeciwko „turańsko-bułgarskiej przemocy.
1. IleTKaHOBa-ToTCiia, flaMOCKUHUme e
literatury cerkiewnoshwiańskiej, ^r^‘'l~^^^^ltcm,e^^
pokryfy w systemie
- cerKicwnvM"»'’"’' 'j’ P007); A
p. reuciia, BoioMuncmeomo. Buónuoipatpun, t.ocjimi 1 . jf,
o<j)M» 2000; G. Szwal <X wieku, Warszawa 2005.
Gylybowa, Haeresis bulgarica w mg
■atist"’3 p
,,rwszeR° P'
)RVS I - or‘'7'