170 8

170

3. Preparaty kosmetyczne i ich zastosowa

żowe kwiaty. Olejek różany otrzymuje się metodą destylacji z parą wodną ze świeżych kwiatów, które zbiera się o świcie. Olejek różany należy do najdroższych i najcenniejszych substancji zapachowych. Za pomocą metody head space odtworzono czysty kwiatowy zapach różany. Zapach ten pobudza zmysły i łagodzi objawy depresji. W jego skład wchodzą m.in. cytroneol, rodinol, alkohol fenyloetylowy, gera-niol, linalool, nerol, eugenol, farnezol, terpeny, różne kwasy i aldehydy. Olejek różany ma działanie przeciwzapalne i tonizujące. W preparatach kosmetycznych wykorzystywane są zarówno woda różana, jak i olejek. Woda różana dodana do toników do twarzy, kremów lub kompresów ochładza skórę, ma delikatne działanie tonizujące, dezynfekujące i ściągające. Olejek różany przetwarzany jest w olejkach do masażu i do aromaterapii.

Drzewo herbaciane należy do rodziny mirtowatych. Pochodzi z bagnistych terenów Australii. Olejek eteryczny nie ma nic wspólnego z krzewem herbacianym, którego liście wykorzystuje się do produkcji czarnej herbaty. Kiedy w 1770 roku kapitan Cook dotarł do Australii, jego załoga przygotowała aromatyczną herbatę ziołową z liści tego egzotycznego drzewa. Od tego czasu nazywane jest ono po prostu drzewem herbacianym. Już rdzenni mieszkańcy Australii wykorzystywali lecznicze właściwości drzewa herbacianego. Przygotowywali oni z rozdrobnionych liści ciepłą papkę, którą okładali zakażone rany i stany zapalne na skórze.

Esencja otrzymywana jest z liści drzewa w procesie destylacji z parą wodną. Ma ona mocny, aromatyczny zapach. Na skórę działa dezynfekująco. Drobnoustroje chorobotwórcze nie są jednak bezpośrednio niszczone, tak jak w przypadku tradycyjnych antybiotyków, ale ich liczba zmniejsza się do poziomu bezpiecznego dla skóry. Układ immunologiczny zostaje pobudzony do walki z patogenami. Zgodnie ze standardami australijskimi, zawartość cineolu nie może przekraczać 15%, ponieważ może on podrażniać skórę. Preparaty kosmetyczne nie powinny zawierać więcej cineolu niż 7%. Olejek powinien zawierać ponad 30% terpin-4-olu, który zabija drobnoustroje chorobotwórcze i zapewnia mu oczekiwaną skuteczność.

Od kilku lat olejek z drzewa herbacianego, w skład którego wchodzi ponad 40 różnych związków, z dobrymi skutkami stosowany jest w aromaterapii oraz w produktach kosmetycznych, przeciwko grzybicy, opryszczce, zakażeniom bakteryjnym, a także jako środek antyseptyczny. W sprzedaży można spotkać mydła, kremy, lotiony, preparaty przeciwsłoneczne, dezodoranty, szampony i pasty do zębów z dodatkiem olejku z drzewa herbacianego lub jego hydrolizatów. W aromaterapii olejek ten stosowany jest do inhalacji, płukania gardła oraz w połączeniu z olejkiem migdałowym i olejem z jojoby do nacierania w przeziębieniach. Dzięki kąpielom z dodate tego olejku można wyleczyć zakażenie łożyska : nokcia, grzybice skóry, czyraki, ropnie, zadraśnr * oraz grzybice narządów rodnych. W pielęgnacj •» i stóp stosuje się go profilaktycznie, aby zapo: * grzybicom stóp i paznokci. Po zabiegach depilar* nych nacieranie roztworami rozcieńczonego oie#« ma chronić mieszki włosowe przed stanem zap#j nym i zakażeniami. Dziesięć kropli olejku wystarcjB do kąpieli, która ma działanie odświeżające i ożyw J jące. Olejek drzewa herbacianego pobudza rówr«* procesy regeneracyjne komórek. Szampony z daj datkiem tego olejku zapobiegają przetłuszczaniu sa skóry głowy, łupieżowi i świądowi.

W aromaterapii do olejków z drzewa herbaciane?®! dodaje się inne olejki eteryczne, ponieważ ma :« bardzo silną, ostrą woń. Dodanie innych olejków pc-prawia zapach i właściwości pielęgnujące.

5.8. Perfumy i wody zapachowe I

Na sklepieniu jamy nosowej, mniej więcej na wysokości oczu, znajduje się węchowa błona śluzowa z około 10 milionami komórek węchowych. Każca komórka ma od 6 do 8 rzęsek, na powierzchni których znajdują się receptory. Konkretne receptory mają taką budowę chemiczną, że wybrane cząsteczki zapachowe dokładnie do nich pasują. Prz> każdym wdechu pobieramy z otaczającego nas środowiska ogromną ilość informacji. Wanilinę można rozpoznać nawet przy stężeniu 0,000 000 002 g/crrv powietrza. W obwodowym układzie nerwowym zapachy mogą regulować wydzielanie hormonów i w ten sposób wpływać uspokajająco, zmniejszać ból, poprawiać nastrój i pobudzać.

Zapachy mogą wpływać w różny sposób na życie człowieka. Mogą decydować o sympatiach i antypatiach, motywacji i nastrojach, wspomnieniach i zdolności do zapamiętywania faktów, a także decydować o kreatywności człowieka. Mają również wpływ na autonomiczny układ nerwowy; przyjemne zapachy z kuchni pobudzają apetyt i procesy trawienne. Perfumy mogą wprawić w ruch „nieznane struny” charakteru człowieka, co sprawia, że otacza go swoista aura, a jego osobowość wydaje się silniejsza. Perfumy składają się z wielu nut zapachowych, które się uzupełniają i roztaczają wokół człowieka swoistą aurę zapachową. Perfumiarze (specjaliści od zapachów), tzw. „nosy”, są w stanie rozróżnić do 2000 substancji zapachowych.

Substancje zapachowe rozpuszczane są w etanolu lub oleju z jojoby i pozostawiane na dwa do trzech