zestro jów akcentowych (np. Duma o Wacławie Rzewuskim Słowackiego, Biesy Broniewskiego). Podobne prawidłowości dają się zauważyć również i w pewnych odmianach wierszy sylabicznych. Tak więc osłuchanie się ze sporadycznie nawet występującym wyrównaniem liczby zestrojów w' wersach pozwoliło w pewnym momencie na wysunięcie tego sposobu rytmizacji na plan pierwszy. Powstanie wersyfikacji fonicznej było bowiem rezultatem nadania samodzielnej roli rytmicznej określonym ilościowo układom zestrojów akcentowych w poszczególnych wersach. Regularność zestrojowa została przy tymi uniezależniona od regularności sylabicznej i regularności w rozkładzie akcentów, z którymi dotychczas była związana.
Za manifest polskiego tonizmu uznaje się wydaną w r. 1916 Księgę ubogich Jana Kasprowicza, chociaż już wcześniej, jeszcze w okresie romantyzmu, można spotkać utwrory o podobnej strukturze wersyfikacyj-nej. Znaczenie Księgi ubogich polega przede wszystkim na tym, że jest ona niewątpliwym dowodem w pełni świadomego i prawie wyłącznego zastosowania omawianej techniki. Dla bliższego zorientowania się w jej właściwościach zanalizujemy dwa typowe wiersze toniczne: jeden z Księgi ubogich, drugi, późniejszy, pióra Kazimiery Iłłakowiczówny.
Umiłowanie ty moje! 8 zgł.
Kształty nieomal dziecięce! 8 gzł.
Skroń dotąd nie pomarszczona, 8 zgł.
Białe, wąziutkie ręce! 7 zgł.
2 zestroje akcentowe
3
» >»
3
^ >ł *»
3
Lubię, gdy z tego dzbana 7 zgl.
Podlewasz kwiaty na grzędzie, 8 zgl. Marząca lub głośno mówiąca, 9 zgl. Jaka to rozkosz z nich będzie! 8 zgl.
3 zestroje akcentowe 3
>> »
3
3
n ii
Lubię, gdy siedząc przy stole 8 zgl.
Sięgasz po kromkę chlcba 7 zgl.
I, dzieląc ją, dajesz mi cząstkę, 9 zgl. Czy trzeba mi, czy nic trzeba. 8 zgl.
3 2estioje akcentowe
3
3
2
(J. Kasprowicz Kfifg/i ubogich, XII, w. 1—4 i 9—16)
Idę za Czarną Wodę, |
7 zgl. | |
za Zieloną Wodę, mój miły: |
9 zgl. | |
oto są ręce moje |
7 zgl. | |
i żadnej nie masz w nieb siły; |
8 zgl. | |
1 | .. 1 | 1 3 zestroje akcentowe | ||
1 -| ' | ' 3 |
33 | |
' ------1 ' | ' 3 |
33 | |
1 \' ! ' 3 |
33 |
33 |
oto są oczy — słone |
7 zgl. | |
i gorzkie dwie małe bryły — |
8 zgl. | |
i nie masz w nich lez ni szczęścia |
8 zgl. | |
dla ciebie ni dla mnie, miły; |
8 zgl. |
/ |
1 ' I |
/ |
/ |
1 ' 1 ' |
| ' |
1 |
1 ' 1 |
1 |
1 |
-1 ' - |
1 ' |
3 zestroje akcentowe
4
3
3
>3
33
33
33
33
33
oto jest serce — lekkie 7 zgl.
jak małe serce kaliny 8 zgl.
nie ma w nim gniewu ni żalu 8 zgl. do ciebie za nic, jedyny. 8 zgl.
3 zestroje akcentowe
3
3
3
33
>3
33
33
33
33
189