195 2

4.3. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA TURBIN

gnące łopatek wirnika i duże siły działające na łożysko oporowe. Aby zmniejszyć te siły, wirnik turbiny reakcyjnej ma kształt bębna (rys. 4.5), na którym są osadzone wieńce łopatek. W ten sposób powierzchnia koła wirnikowego jest mniejsza, przeto i siła osiowa wywołana różnicą ciśnień jest odpowiednio mniejsza. Z punktu widzenia konstrukcyjnego turbina taka nazywa się bębnową. Celem dalszego zmniejszenia sił osiowych wirnik turbiny reakcyjnej wyposaża się w tłok odciążający 12. Przestrzeń przed tłokiem odciążającym jest połączona przewodem 13 z króćcem wylotowym turbiny, wskutek czego ciśnienie wywierane na tłok z jednej strony jest większe niż z drugiej i siła jest skierowana w stronę przedniego łożyska turbiny. Ciśnienie to równoważy nacisk osiowy powstający w przepływowej części turbiny i skierowany w stronę wylotu pary. Praktycznie zamiast przewodu 13 wykorzystuje się otwory w bębnie, przez które para, przedostająca się przez uszczelnienia 14 tłoka odciążającego, jest kierowana nie do skraplacza, lecz do jednego z pośrednich stopni turbiny.

Wadą turbiny reakcyjnej jest tłok odciążający, ponieważ przepuszcza parę, a więc powiększa jej zużycie, wpływa na wydłużenie turbiny, zatem podrażają oraz jest wrażliwy na zatarcie z powodu małych luzów w uszczelnieniach na dużej średnicy i wysokiej temperatury pary w tym miejscu. Zaletą są zbliżone, a często i jednakowe, profile łopatek w wieńcu stojanowym i w wieńcu wirnikowym, co zmniejsza koszt budowy turbiny reakcyjnej (patrz rys. 4. Ib).

Rys. 4.5. Pięciostopniowa turbina reakcyjna (bębnowa) z akcyjnym stopniem jako stopniem regulacyjnym: a) przebiegi ciśnienia i prędkości; b) schemat budowy 12 - tłok odciążający; 13 - rurociąg parowy; 14 - uszczelnienie tłoka odciążającego (pozostałe oznaczenia jak na rys. 4.4)

195