1 (7)

3. Podawanie tlenu przez maskę twarzową bez regulacji stężenia.

2. Podawanie tlenu przez tzw. „wąsy”, „okulary tlenowe” wprowadzone do przewodów nosowych, służące do podawania tlenu

Maski twarzowe z tworzywa sztucznego dostępne w różnych rozmiarach, posiadają otwory boczne, przez które wypływa nadmiar tlenu. Przy dopływie tlenu z szybkością do 5 1/min metoda ta zapewnia stężenie 0₂ w mieszaninie oddechowej do 50%.

29

30

4. Podawanie tlenu przez maskę twarzową z regulacją stężenia /maski dyszowe, maski Yenturiego/.

Maska twarzowa z regulacją stężenia tlenu posiada zwężkę zasysającą powietrze, stąd zapewnia określone stężenie tlenu w mieszaninie oddechowej (w granicach 25-33%). Stosowana jest w leczeniu przewlekłej niewydolności oddechowej, w której zbyt duże stężenie tlenu doprowadza do hipowentylacji (zmniejszenie napędu oddechowego w wyniku zmniejszonego Dobudzania chemoreceDtorów obwodowych, co doprowadza do wzrostu PaCOj).

5. Podawanie tlenu przez maskę twarzową z workiem oddechowym i zastawką.

Worek oddechowy stanowi zbiornik, z którego pobierany jest tlen podczas wdechu, wydech następuje natomiast do otoczenia przez zastawkę jednokierunkową. Maska taka umożliwia uzyskanie do 100% stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej i stosowana jest w leczeniu ostrego niedotlenienia.

32