1str 2

CIOWB WIGOINSA.............

dopodobnie urojjbBigwe podłoże. Zgodne zJłWfl&razem są leż wyniki w skalach ińeprzystosowaJlifc^^ecznc^^t!) i wrogość (HOS).

Wyniki skal treściowychpapi«jffa^A również znacznie odbiegają od normy, jednakże w istotnj^^sób roSłłią^się od wyników pacjenta B.

Pacjent A jest nj*g5Ł wszystkim skonce&tK^any na swoich objawach somatycznych£0ltG) i, choć w mniejszym stopniu/lftmjroblemach rodzinnych (FAMjfw obrazie klinicznym nic stwierdza się aniSałyjrzeń myśle-rfeŻ niewłaściwej identyfikacji seksualnej a jego funkgftstjwanie Blccznc wydaje się być na znacznie lepszym poziomie niż u pacjenra

liajĄ WftTkWsj/f

VfhPi

jfy-ac. Tef«fA i    w

ROZDZIAŁ 4 Kody wysokopunktowe^{1 2}

Jak wynika z doświadczeń klinicznych, największe znaczenie przy interpretacji wyników MMPI ma nie tyle wysokość skal co ich konfiguracja. Opracowano wiele, często bardzo skomplikowanych reguł klasyfikacji profili wg. ich konfiguracji (Giiberstadt & Duker, 1965, Marks, Seeman & Haller, 1974) jednakże, jak wykazały liczne badania, przypisanie profilu do jednej z kategorii wyznaczonych przez dwie najwyższe skale pozwala na postawienie szeregu hipotez o poza-testowych zachowaniach badanej osoby.

Przedstawione poniżej opisy cech i zachowań dotyczą najczęściej występujących kodów wysokópunklówyćh profilu. Oczywiście nic jest tak, że odnoszą się one do każdego badanego i do każdego profilu. Potraktować jc należy zatem raczej jako zbiór użytecznych hipotez. W przypadku profili o kodach, które nie znalazły się w tym zestawieniu klinicysta powinien odwołać się do znaczenia interpretacyjnego skal. Zapis kodu (np. 12/21) oznacza, że przytoczony opis odnosi się do profilu, w którym wymienione skale (w tym przypadku 1 i 2) znalazły się na pierwszych dwóch miejscach w profilu, niezależnie od ich kolejności.

12/21

s Podstawowymi objawami osób o takim typie profilu są liczne skargi t somatyczne i ból. Osoby takie mogą przedstawiać się jako chore fizycznie

1

j ² Pny opracowaniu lego rozdziału oparłem się przede wszystkim na informacjach zamiesz-

2

   czonycb w książce J.R. Grahama TJu MMPI: A Praaico! Guide (1978) a także w

W.G. Dahlstrom, G.S. Wclsh i LE. Dahlstrom An MMPI Handbook (1972), voŁ Ł ClinicaJ Iniaptctaiion.