2011 10 22 15 53

312 J. Wojdalski, W. Dróżdż

otrzymuje się

kgp.w.rz.

20 kg p.u.-29 307,6

fil1 y

2517,6    |

kJ

kgp.u. gil „ .

-^Łi-— = 232,8 kgp.w.rz.

Po uwzględnieniu przyjętego poziomu strat, wynoszących 10%, zużycie pary wodnej rzeczywistej wyniesie 256,1 kg p.w.rz.

Urządzenie H wymaga z kolei przeliczenia paliwa rzeczywistego na parę wodną rzeczywistą wprowadzaną pod postacią strumienia ciepła D_n (i"-i¹). Po przekształceniu wzoru:

^Drz(ⁱ"-ⁱ') = ^BnQrz

otrzymuje się

kJ

30 kg pal.rzecz.-40 800;---

_    kgpal.rzecz. ... . .

D_n -———-= 486,2 kgp.w.rz.

2517,6—— kgp.w.rz.

Analogicznie do poprzednich urządzeń po uwzględnieniu strat wyniesie ono 534,8 kg p.w.rz.

W tabeli 6.4 uporządkowano obliczone wartości liczbowe, uwzględniając całkowitą liczbę godzin pracy poszczególnych odbiorników. Zapotrzebowanie energii cieplnej zawarte w tabeli 6.4 jest iloczynem praktycznego zapotrzebowania na parę wodną rzeczywistą (D„) i entalpii i„ = 2517,6 kJ-kg'¹ (/„ = /" - i'). Podwyższenie temperatury wody wpływa na wzrost entalpii /' i tym samym na zmniejszenie wartości

Tabela 6.4

Zostawienie godzinowego zapotrzebowania pary wodnej rzeczywistej i energii cieplnej przez poszczególne odbiorniki

Urządzenie (aparat)	Zapotrzebowanie godzinowe na parę wodną [kg]		Zapotrzebowanie godzinowe na energię cieplną wnoszoną z parą po uwzględnieniu strat [kJ]	Liczba godzin pracy
	teoretyczne	praktyczne
A	500,0	550,0	1 384 680,0	7
B	158,9	174,8	440 076,5	3
C	143,0	157,3	396 018,5	3
D	23,3	25,6	64 450,6	1
E	100,0	110,0	276 936,0	3
F	106,4	117,1	294 811,0	3
O	232,8	256,1	644 757.4	4 _
H	486.2	534,8	1 346 412.4	2 J