20131126 0812

31

Rys. 3.11. a) wyznaczanie poziomów interpolacji dla podłoża uwarstwionego z warstWą nienośną od powierzchni i przewarstwienie z gruntów nienośnych (np. torf) w obrębie gruntów nośnych, b) rozkład naprężeń jednostkowych (t^M) na pobocznicy pala

, KsUMB h+Yi-h)

^4

W warstwie piasku średniego opór pobocznicy ustalamy według Zasad jak dla tarcia dodatniego Qi_z\ według wzoru 3.20), ale w warunku nośności wystąpi on jako dodatkowe oddziaływanie na pobocznicy pala, ponieważ warstwa pod nią zalegająca (torfu nieskonsolidowanego) będzie w dalszym ciągu się konsolidowała (np. na skutek odwodnienia terenu).

Wartość tarcia ujemnego (negatywnego) w warstwach nienośnych przyjmujemy na podstawie tabeli 3.9.

Tab. 3.9. Wartość tarcia negatywnego t⁽J [10]

L.p.	Rodzaj gruntu	Tarcie ujemne /^(r) [kPa]
1	Świeże nasypy i piasek (Jo < 0,2)	5-rlO
2	Piasek pylasty (/o < 0,2)	^10
	Piasek piaszczysty > 0,75)
3	Piasek gliniasty, glina piaszczysta (//. > 0,75)	5-^10
4	Torf, namuł	5-j-10

Poziomy interpolacji w szczególnych przypadkach, dla podłoża uwarstwionego, przedstawia rysunek 3.12.

W normie polskiej [10] przyjęto, że obliczeniowo tarcie ujemne zmniejsza całkowitą nośność pala. Nośność obliczeniową pala pojedynczego zagłębionego w podłożu uwarstwionym (naprzemiennie warstwy nośne i nienośne) obliczamy odejmując od nośności palą wciskanego siłę tarcia ujemnego (T„) (występującego w warstwach nienośnych).