262 4

5. UKŁADY CIEPLNE ELEKTROWNI I ELEKTROCIEPŁOWNI PAROWYCH

najniższej temperaturze zewnętrznej) oraz przebiegi rocznych krzywych uporządkowanych obciążenia. Wykres uporządkowany dla odbiorców przemysłowych Q,(t) sporządza się na podstawie typowego dobowego wykresu zapotrzebowania na ciepło. Do sporządzenia uporządkowanego rocznego wykresu zapotrzebowania na ciepło do ogrzewania Q_g(t) niezbędna jest znajomość rocznego rozkładu zmienności temperatur zewnętrznych z_z(t), opracowanego dla poszczególnych stref klimatycznych przez Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej.

Na rysunku 5.18 przedstawiono przykładowe uporządkowane krzywe obciążenia cieplnego, którego pokrycie jest zadaniem elektrociepłowni. Zadanie to jest realizowane przez pobór ciepła z turbin (produkowanego w skojarzeniu z energią elektryczną) oraz z tzw. członów szczytowych (wodnych kotłów szczytowych, stacji redukcyjno-schładzających itp.).

Rys. 5.18. Przykładowe roczne krzywe uporządkowane obciążenia elektrociepłowni 1 - pobór ciepła w wodzie; 2 - pobór ciepła w parze; 3 - łączny pobór ciepła; 4 - obciążenia pokrywane przez człon szczytowy

Pokrywanie zmiennego w czasie obciążenia cieplnego wyłącznie przez turbiny jest nieuzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia. Turbina pracuje wówczas z krótkim rocznym czasem użytkowania, co zmniejsza średnią sprawność wytwarzania energii oraz zwiększa koszty stałe zaopatrzenia w energię cieplną. Podział obciążenia cieplnego elektrociepłowni pomiędzy upusty (wyloty) turbin a człon szczytowy jest charakteryzowany stosunkiem znamionowej mocy cieplnej pobranej z turbiny na cele ciepłownicze Q_c do maksymalnego obciążenia cieplnego elektrociepłowni Q_s, nazywanym współczynnikiem {stopniem) skojarzenia ^sk QJQs-

Współczynnik skojarzenia ma decydujący wpływ na rozwiązanie układu elektrociepłowni, jego wartość decyduje również o kosztach i wskaźnikach techniczno-ekonomicznych elektrociepłowni. Optymalną dla określonego rocznego przebie-

262