2tom178

5. MASZYNY ELEKTRYCZNE 358

5. MASZYNY ELEKTRYCZNE 358

Tablica 5.66. Podstawowe parametry rozruszników oporowych typoszeregu APRa

Typ	Największa moc silnika, kW. o napięciu 220 V przy rozruchu			Czas rozruchu s	Liczba stopni		A	» 2) ^Kroz Q	Masa kg
	lekkim	średnim	ciężkim		wstęp nych	rozru chowych
APRa4	17,5	8,8	6,7	do 9		6	60	0,6-r 12	5
APRa6	35,0	17,5	13.3	do 12	I	9	130	1.0-22	14
APRa8	50.0	25,0	19,0	do 14	1	9	130	1,01-22	30

" Największy prąd trwale dopuszczalny na ostatnim styku.

²¹ Przedział, w którym może się zawierać rezystancja całkowita rozrusznika. Rozruszniki APRa6 i APRaS mogą być stosowane także do silników o napięciu 440 V.

w których k jednakowych silników pracuje na wspólne obciążenie, rozruch odbywa się przy ich szeregowym włączeniu do sieci, tj. przy załączeniu na napięcie fe-krotnic obniżone. W końcowej fazie rozruchu silniki łączy się do sieci równolegle.

5.S.6.3. Regulacja prędkości obrotowej

(5.128)

Prędkość obrotowa silnika prądu stałego jest wyrażona wzorem U-I_aa.R_a + RJ-2V_c

pN

— <P

60

Można ją nastawić oraz regulować za pomocą napięcia U, zewnętrznej rezystancji R,j. w obwodzie twornika oraz strumienia magnetycznego <l>. Odpowiednio do sposobu

^UN>^U1>‘">^U3    ^rcz1<... < ^roz3    <ł>N > $1 >-M>3

Rys. 5.95. Rodziny charakterystyk mechanicznych silnika bocznikowego (a) i szeregowego (b). uzyskiwane za pomocą: I — zmniejszania napięcia twornika; II — zwiększania rezystancji zewnętrznej R₀. w obwodzie twornika;

TTI zmniejszanie strumienia magnetycznego głównego

nastawiania prędkości otrzymuje się rodziny charakterystyk mechanicznych silnika (rys. 5.95).

Ze względu na zdolność obciążeniową silnika rozróżnia się trzy strefy nastawiania lub regulacji jego prędkości obrotowej (rys. 5.96).

~W strefie I graniczna zdolność obciążeniowa przy pracy ciągłej zależy od znamionowego strumienia magnetycznego <P_S oraz znamionowego prądu twornika I_aN. Regulacja następuje zatem w zakresie prędkości obrotowej od n_min do n_N za pomocą napięcia lub rezystancji w obwodzie twornika przy stałym elektromagnetycznym momencie obrotowym.

Rys. 5.96. Strefy nastawiania prędkości obrotowej n silnika prądu stałego

.Vf — moment obrotowy, P — moc. U_a — napięcie twornika, I_a prąd twornika, <t> strumień magnetyczny główny

Minimalna prędkość obrotowa n_mj„, przy której możliwa jest praca silnika obciążonego prądem znamionowym zależy od sposobu jego chłodzenia oraz od wymagań co do ograniczenia drgań torsyjnych przy małej prędkości obrotowej. W typowych nowoczesnych silnikach z wentylacją obcą uzyskuje się prędkość n_mw ss 0,05 n_jV. W silnikach specjalnych o bezżłobkowym twomiku osiąga się stabilną pracę nawet przy prędkości obrotowej n_mill « 0,0005 n_s.

W strefie II graniczna zdolność obciążeniowa przy pracy ciągłej zależy od dopuszczalnego napięcia znamionowego U_N oraz znamionowego prądu twornika I_aN. Regulacja następuje zatem w zakresie prędkości obrotowej od n_N do n_t za pomocą zmniejszania strumienia magnetycznego przy stałej mocy znamionowej. Prędkość obrotowa n, > rt_N, przy której jeszcze jest możliwa praca silnika obciążonego znamionowym Prądem, zależy od jego zdolności do beziskrowej komutacji mimo osłabionego głównego Pola magnetycznego. W typowych silnikach starej konstrukcji można osłabiać pole magnetyczne co najwyżej w stosunku 1:2 i osiągać prędkość obrotową n, = 2%. ^w nowoczesnych silnikach nieskompensowanych stosunek ten dochodzi do 1:3,5, ^w skompensowanych zaś nawet do 1:5 (odpowiednio prędkość obrotowa «, = 3,5%

⁰r!»zn, = 5n_N).

W strefie III graniczna zdolność obciążeniowa przy pracy ciągłej zależy od zapewnienia komutacji beziskrowej i dopuszczalnych naprężeń mechanicznych pod wpływem siły odśrodkowej. Regulacja następuje zatem w zakresie prędkości obrotowej od