354

R>c. 14.10.Zależność progowego natężenia bodźca od czasu jego trwania. Pole powicrzchm wy/nac/ooe prze/. dowolny punkt układu współrzędnych i punkt (0.0) opisuje nam wielkość ładunku elektrycznego wprowadzonego na jednostkę powierzchni błony.

mniejsze natężenie bodźca może wyzwolić potencjał czynnościowy Gdy jednak czas bodźca staje się bardzo długi (w porównaniu z czasem trwania potencjału czynnościowego), minimalna wielkość bodźca nic maleje do zera. lecz do pewnej wielkości zwanej rrobazą. Rcobaza jest to więc wartość (w mA/enr). do której dąży minimalne natężenie bodźca wyzwalającego potencjał czynnościowy gdy czas trwania bodźca dąży do nieskończoności. Szybkość, z jaką krzywa bodźca progowego zbliża się do rcobazy. opisuje się parametrem zwanym chnmaks)ą. Ommaktja jest to taki czas trwania bodźca (w ms). dla którego wielkość progowa wy zwalająca potencjał czynnościowy równa jest dw ukrotnej wartości rcobazy.

Zakładając, ze krzywa przedstawiona na rycinie 14.10 jest w przybliżeniu hiperbolą przesuniętą względem osi 0Y w górę o wartość rcobazy. jej równanie przybiera postać:

^#r-TT⁺*    ^(,4,)

|»1«: C - chraufcija. R - rrotu/a. A/ - ca» lnnu bodźca. /_r - ruię/cnic bodźca progowego

Również tutaj należy zwrócić uwagę na fakt. że iloczyn natężenia prądu i czasu określa wielkość wprowadzonego ładunku. Dla każdego punktu wykresu ładunek można zobrazować jako pole powierzchni prostokąta wyznaczonego przez dany punkt oraz punkt (0.0). Dla klasycznej hiperboli o równaniu y = aJx, iloczyn

354