46(1) 3

—    k__    “~

Powyższe wnioski z lektury mapy geologicznej :s ;r.a przedstawić na schematycznym jcrofilu morf©l_cr_iczr.vr.

'    który wykorzystamy następnie do sporządzenia scnera-

tycznego_przekro_ju_geo_logiczne£o. Nie posiadając sinych hipsomeórycznycTi, nie możemy określić wysokości stoku erozyjnego (jaki stok został arbitralnie oznaczony na szkicu?), wiemy jednak, gdzie powierzchnia terenu rozciąga się wyżej, a gdzie niżej i że np. na obszarze występowania holoceńskich piasków rzecznych powierzchnia terenu nie wznosi się 10 m powyżej koryta rzeki.

Sporządzając szkic geomorfologiczny, granicę geologiczną iłów warwowych (1) i piasków rzecznych (3) wykorzystamy do wytyczenia dolnego załomu erozyjnego 81oku wysoczyzny gliny lodowcowej, a górny załom tego s stoku (krawędź wysoczyzny) poprowadzimy w obrębie wychodni_gliny__lodowcowe_j (2) - w przyblTżenTu równolegle do granicy z iłami, na NW zboczu doliny bliżej tej granicy niż na SE zboczu doliny (dlaczego?).

Uzupełniamy objaśnienia szkicu geomorfologicznego, wprowadzamy objaśnienia barwne (jak w zad₀ 51)*

Oczywiście sporządzony w ten sposób szkic geomorfologiczny (podobnie jak szkic geologiczny wykonany w zadaniu poprzednim) powinien zostać uzupełniony i zweryfikowany na podstawie innych informacji.

VIII. Mapy i przekroje

paleogeomorologiczne

Historię rzeźby badanego obszaru można zilustrować mapami i przekrojami paleogeomorfologicznymi, przedstawiającymi rekonstrukcję rzeźby (i budowy geologicznej) w kolejnych etapach jej rozwoju. Mapy i przekroje zebrane w zał. 6 przedstawiają rozwój rzeźby wybranego obszaru nizinnego - głównego przedmiotu” ćwiczenia.    “

Mapa górna (6a) pokazuje ten obszar w okresie jednego z plejstoceńskich zlodowaceń - pokryty przez lą-dolód. Ten sam etap reprezentuje przekrój z prawej, na którym jest pokazany lód (i) pokrywający osady starsze (S) od gliny lodowcowej (1); ta glina zaczyna się już miejscami osadzać.

Mapa środkowa (6b) przedstawia sytuację geomorfologiczną w późniejszej części tego samego plejstoceń-skiego zlodowacenia. Lądolodu już na tym obszarze nie ma, zostawił po sobie płaską wysoczyznę gliny lodowcowe jo Na przekroju zamieszczonym obok mapy glina lodowcowa (1) pokrywa osady starsze (S).

Mapa dolna (6c) pokazuje sytuację geomorfologiczną w/ etapie następnym, najprawdopodobniej z początku następnego interglacjału (być może jeszcze ze schyłku zlodowacenia). Na wysoczyznę wpłynęła rzeka, zapewne 9 dgżej energii przepływu; rzeka ta wyerodowała* w glinie lodowcowej głęboką dolinę wciosewą. Na mapie zbocza tej doliny są oznaczone jak# stoki erozyjne wysokie; tarasu zalewowego jeszcze nie ma. Dolina ta jest też widoczna na ostatnim przekroju paleogeomor-fologicznym, na którym przyjęta wysokość stoku erozyjnego (= głębokość wcięcia erozyjnego) jest 25 m. Przekrój pokazuje też niewielkie wyrównanie powierzchni wysoczyzny przez procesy denudacyjne.

Między etapem pokazanym na tej dolnej mapie i na tc-

' ' . • 1 *