587 2

Rjt. 18.11. Schcmtf ilustrujący równowagę ul w naczyniu krwionośnym w tUrae rów nem a-

P

Sił a la usiłuje oderwać prawą połowę naczynia od lewej, w wyniku czego po-w*tają jako reakcja siły sprężystości, skierowana stycznie do krzywizny poprzecznego przekroju naczynia, a prostopadle do powierzchni hł przekroju podłużnego. Całkowita siła sprężystości f, jest równa:

F,-2A/r    (18.9)

fdiie f - MOT/cn* tpfjyor

W sytuacji gdy obie siły się zrównoważą (porównując równania 18.8 i 18.9), po dokonaniu uproszczeń, otrzymuje się:

(18.10)

Równanie to nazywa się równaniem l.ame'a. Wyraża ono stan równowagi sil naczynia krwionośnego przy danym ciśnieniu (p). Między naprężeniem sprężystym, ciśnieniem i promieniem zachodzi sprzężenie zwrotne dodatnie, mianowicie wzrost ciśnienia krwi pociąga za sobą rozciągnięcie naczynia, a tym samym wzrost promienia. a to z kolei pociąga za sobą wzrost naprężenia sprężystego i tendencję do dalszego zwiększenia promienia. Wynika z tego. że naczynia małego kalibru są mniej podatne na rozciąganie niż dużego kalibru. Ma to konsekwencje potoftzjoło-gKznc. polegające między innymi na tym. że patologiczne rozszerzenia naczyń krwionośnych, takie jak Żylaki i tętniaki, znacznie łatwiej powstają w naczyniach większego kalibru.

Przykładowe wartości napięć sprężystych <o) dla naczynia włosowatego oraz *C«nicy głównej możemy wyliczyć / prawa lepiące’*, wyrażonego równaniem:

<7»pr    (18.11)

587