3tom109

3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 220

przy czym: P_u — udział mocy elementu zasilanego (obciążenie w węźle lub przepływ w luku) w szczycie mocy elementu zasilającego (łuk łub węzeł zasilający); P_s — moc szczytowa w elemencie zasilanym.

3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 220

Rys. 3.32. Zmienność dobowa mocy czynnej

1, 2, 3 — zmienność mocy podzbiorów odbiorników; 4 — zmienność mocy sumarycznej zbioru

Zawsze jest spełniona zależność a < 1.

Wprowadza się pojęcie podzbioru elementów o zbliżonych przebiegach charakterystyk zmian w czasie przepływów w gałęziach łub obciążeń w węzłach. Mogą to być np.: węzły — odbiory bytowo-komunalne nn, gałęzie — linie magistralne nn, gałęzie — transformatory SN/nn itd.

Dla podzbiorów elementów wprowadza się pojęcie współczynnika jednoczesności

h, =

P,

I?*

I Pu*

1=1

Z p«

1 = 1

(3.30)

I, Pm

im 1

I'.

j.l

We wzorze: j_n — współczynnik jednoczesności między mocami szczytowymi elementów zbioru t zasilanych z elementu r, P„ — moc szczytowa w elemencie zasilającym r, P_sli — moc szczytowa w elementach podzbioru t; P_urt — udział obciążenia elementu podzbioru t w szczycie elementu r, n — liczba elementów w podzbiorze t.

Współczynnik jednoczesności j„ jest to inaczej średnioważony współczynnik udziału obciążeń podzbioru t w szczycie elementu lub podzbioru r. Jeśli dany element zasila równolegle m podzbiorów różniących się wartościami współczynnika jednoczesności, np. z transformatora SN/nn budynki mieszkalne, drobny przemysł oraz zabudowę użyteczności publicznej, to moc szczytową oblicza się ze wzoru

m

p„=    (3.31)

*-!    i-1

Do obliczania rozpływu mocy biernych stosuje się rachunek przybliżony. Dla podzbioru t elementów zasilanych z elementu r wprowadza się średnioważną wartość współczynnika mocy

X Psli^C0S(Pti

i = 1

COSCpmcdr    ”

IP,,

i=]

Stąd

Qjr " PJT-^S^medr

Moc pozorną wyznacza się ze wzoru

= JPI+&

Do realizacji pewnych zadań, np. regulacji napięć, jest konieczna znajomość wszystkich mocy występujących w tej samej chwili. W takim przypadku oblicza się rozpływ z pominięciem współczynnika jednoczesności (przyjmując j = 1). Sumuje się moce przepływające przez elementy sieci w tej samej chwili.

Rozpływ prądów' oblicza się podobnie jak rozpływ mocy. Przy rachunku prądami można operować tymi samymi wartościami współczynnika jednoczesności i średnio-ważonych wartości cosa^,, co przy rachunku mocami.

3.8.3. Metody probabilistyczne

W dowolnej chwili moc czynna pobierana przez odbiornik przemysłowy, pracujący w grupie r odbiorników zasilanych przez element sieci (linię lub transformator), przyjmuje wartość losową P_u. Zmienna losowa P_ik ma rozkład, który na ogół dosyć dobrze daje się

Rys. 3.33. Rozkład zmiennej losowej P_a - mocy odbieranej przez odbiornik k

aproksymować rozkładem normalnym (rys. 3.33). Wartość średnią mocy odbiornika k określa się w^rzorem

P = ~1Pa    (3-32)

m _i=i

Odchylenie standardowe

^ak = —j= /IłPa-P*)²    (3.33)

y/m V *=i

przy czym m — liczba obserwacji obciążeń odbiornika przepływu mocy w elemencie sieci.

Suma obciążeń chwilowych P, grupy r odbiorników jest funkcją liniową r zmiennych losowych P_kUP_a,...,P_kr. Zatem '