709

Podane wzory prawidłowo opisują straty jonizacyjne dla protonów o energii powyżej 15 McV. dla cząstek alfa - powyżej 5 McV i dla elektronów - powyżej I keV.

Zgodnie ze wzorami (22.7) i (22.8) możemy napisać, że:

(22.9)

d£ (ZtY

dr _v²

Oznacza to. że im w^kszy ładunek cząstki jonizującej oraz im mniejsza jej prędkość, tym większa jest energia przekazy wana ośrodkowi na jednostkowej długości toru cząstki.

W tabelach 22.5 i 22.6 przytoczono wartości LET dla tkanki standardowej (p = ■ \0' kg/m'). dla protonów, cząstek alfa i elektronów.

TabHa 22.5

Straty jonizacyjne protonów i cząstek alfa w tkance <p = 10' kg/m')

Enerjtu c/^tek IkeV]	dfJdt dla protonów |keVąim|	d£/di dla cząstek alfa [keVĄim|
1	27.7	264
2	16,6	176
3	12.2	135
4	9.74	110
5	8.16	93.8
6	7.06	82.7
7	6.24	73.1
8	5.6	66.1
9	5.09	60.4
10	4.67	55.7

Tabela 22.6

Straty jonizacyjne elektronów w tkance (p » 10* kg/m')

Energia |kcV|	dFJdi IkeY/pm)	Energia |keV)	d£/di IkeY/pml
1	125	30	0.98
1.5	9.4	40	0.78
2	7.7	60	0588
3	5.7	80	0.488
4	4.6	100	0.417
6	3.36	150	0.328
8	2.68	200	0.284
10	2J	300	0.238
15	1.67	400	0.217
20	1.34	500	0.205

709