78,79

78

Teorie literatury XX wieku

P. Dybel, Podmiot nieświadomości. Pojęcie podmiotu w psychoanalizie ]acqueśa Pacana na tle lin dycjifilozofii kartezjańskiej, „Przegląd Filozoficzny" 2000, nr 3.

P. Dybel, Przemijalnoślpiękna i melancholia Freuda, „Teksty Drugie” 1999, nr 3.

P. Dybel, Urwane ścieżki. Przybyszewski - Freud - Lacan, Kraków 2000.

J.    Gościniak, Dyskurs psychoanalityczny w teorii Jacques'a Pacana, „Świat Psychoanalizy” 199$,

nr 2.

K.    Irzykowski, Freudyzm ifreudyści, „Prawda” 19 r 3, nr 2-6,8-9.

K.    Irzykowski, Teoria snów Freuda, „Nowa Reforma” 1912, nr 5 90.

„Literatura na Świecie” 2003, nr 3/4 - numer w całości poświęcony Lacanowi.

B. Miciński, O teoretycznych podstawach psychoanalizy, „Verbum” 1938, t. 4.

M. Obrębska, W poszukiwaniu ukrytej struktury. Semiotyka wobec problemu nieświadomości, Po

znań 2002.

L.    Piątkowska-Magnone, Krytyka czystego pożądania. Powrót do JCanta Sadem”Jacques'a Laca

na, „Przegląd Filozoficzny” 2004, nr 4.

Pisarz i psychoanalityk, red. R. Dziurla, J. Groth, Poznań 1999.

K. Pospiszyl, Kulturowe uwarunkowania osobowości człowieka w ujęciu psychoanalizy, „Studia Filozoficzne” 1969, t. 5.

J. Potkański, Sobowtór. Różewicz a psychoanaliza Jacques’a Lacana i Melanii Klein, Warszawa 2004.

Psychoanaliza i literatura, red. P. Dybel, M. Głowiński, Gdańsk 2001.

H. Stępniewska-Gębik, Z inspiracji Pacanowskich, Toruń 2000.

S.I. Witkiewicz, Niemyte dusze. Studium psychologiczne nad kompleksem niższości (węz/owiskiem upośledzenia) przeprowadzone metodą Freuda ze szczególnym uwzględnieniem problemów pot skicb (1936), [w:] idem. Narkotyki. Niemyte dusze, wstęp, oprać. A. Micińska, Warszawa 1975-

Michał Paweł Markowski

II. Fenomenologia

Trzeba się tylko przypatrzyć samym fenomenom, zamiast mówić o nich z góry i tworzyć konstrukcje.

Edmund Husserl'

Ontologia dzieła literackiego jest teorią aprioryczną i jako taka nie może opierać żadnego ze swych twierdzeń na tym doświadczeniu, w jakim dane są poszczególne dzieła jednostkowe w całej pełni swego uposażenia i w swej jednostkowości.

Roman Ingarden’

Cała krytyka jest w punkcie wyjścia i u podstawy krytyką świadomości.

Georges Poulct*

Rozważania o dziele literackim nie mogą być poświęcone tylko samemu tekstowi, lecz w takim samym stopniu aktom jego przyswajania.

Wolfgang Itter¹