ALG25

Poznaj C-m- w pięć minut! 325

•    w C++ instrukcja return(v) powoduje natychmiastowy powrót z funkcji z wartością v. Przykładowo, po instrukcji if(v) return(vul) nie trzeba używać ehe - w przypadku prawdziwości warunku v ewentualna dalsza część procedury już nie zostanie wykonana;

•    dobrym zwyczajem programisty jest używanie tzw. nagłówków funkcji. czyli informowanie kompilatora o swoich intencjach, co do typów parametrów wejściowych. Nagłówek funkcji jest tym wszystkim, co zostaje z funkcji po usunięciu z niej jej definicji i nazw parametrów wejściowych. Przykładowo, jeśli gdzieś w programie jest zdefiniowana funkcja:

voicłffinl k. char* s[3J)f / to tuż za dyrektywami tfinclude możemy dopisać linię: voiclf(int, char*[J); //tu średnik!

(Zwróć uwagę na tradycyjny średnik!). Celowo piszę mażemy, bowiem użycie nagłówków jest wymuszone tylko i wyłącznie zdrowym rozsądkiem programisty. Pozwala ono już na etapie wstępnych kompilacji uniknąć wielu błędów związanych z wywołaniem funkcji ze złymi parametrami. Notabene niektóre kompilatory z założenia nie tolerują ich braku.

Struktury rekurencyjne

Przykład następny pokazuje sposób deklarowania rekurencyjnych struktur danych.

typedef struet x

ł

int wartość; etruct x* następny;

)TYP_X,TY P_W S K_DO_X;

void main()

f

TYP_WSK_DO_X p; p=new TYP_X; cin >> p->wartosc; p->nastepny=NULL;

)

Program prll; typa wsk=^/‘element; element=record

wartość : integer; następny:wsk end;

var p:wsk; begin

new(p);

read (p^-'. wartość); p^A.wartcsc=nil end.

• Odpowiednikiem nil w C++ jest NULL.

' Ale, oczywiście nie jest to zabronione.