AnalizaFinansowaTeoriaPrakty7

Ogólne założenia analizy wskaźnikowej w ocenie^ sytuacji thumsywcj przedsiębiorstwa

W zależności od celu analizy finansowej i jej rodzaju, brane są pod uwagę wyniki o zróżnicowanej wartości poznawczej. W obowiązującym układzie rachunku zysków i strat wyróżnia się następujące postacie zysku:

-    zysk brutto ze sprzedaży (tylko w wariancie kalkulacyjnym),

-    zysk ze sprzedaży,

-    zysk z działalności operacyjnej,

-    zysk z działalności gospodarczej,

-    zysk brutto,

-    zysk netto.

W ocenie przedsiębiorstw funkcjonujących od dawna w warunkach gospodarki rynkowej, np. w państwach Unii Europejskiej, licznik wzoru może ponadto zawierać m.in.: nadwyżkę roczną, produkcję dodaną, szacunkowy zysk podatkowy itd.

Przy wyborze mianownika wzoru mogą być rozważane następujące wielkości:

-    kapitał zakładowy,

-    kapitał własny,

-    kapitał całkowity.

Uwzględniając powyższe możliwości sposobu wyrażenia licznika i mianownika wzoru, można budować cały szereg różnych wskaźników. Czynności te powinny być jednak realizowane z zachowaniem przedstawionej zasady współmiemości. Stąd też z reguły ustalane i oceniane w powyższej grupie są trzy podstawowe wskaźniki, a mianowicie:

-    wskaźnik rentowności kapitału całkowitego,

-    wskaźnik rentowności kapitału własnego,

-    wskaźnik rentowności kapitału podstawowego.

Wśród wymienionych wskaźników można więc wyraźnie wyróżnić dwie grupy, a mianowicie odzwierciedlające efektywność całości kapitałów i efektywność kapitałów własnych.

W pierwszej grupie wymieniony został wskaźnik rentowności kapitału całkowitego (Return on Capital ROC). Wskaźnik ten ustalany jest i oceniany jako relacja zysku netto zwiększonego o odsetki skorygowane o oszczędności podatkowe do przeciętnego stanu kapitału całkowitego, co wyraża wzór:

167