86

Zachodzi wtedy konieczność zastosowania prawa \»przemiennośei przed interpretacją równania na grafie. Powstaje zapis: x + 5 — 8 i grał identyczny do pierwszego typu równania. 'lak więc graf tytko wtedy ułatwia rozwiązywanie równania, gdy niewiadoma nie występuje w charakterze liczby mówiącej, a w charakterze operatora (liczby nad strzałka).

W przypadku równania typu: x —2=4, uczniowie nie powinni mieć trudności, a rozwiązanie przybierze postać:

-2

x — 2 = 4 x = 4 + 2

x - 6

*z

b) przedstawianie i rozwiązywanie równań za pomocą organigramów (grafów drzewkowych    drzewek)

Organigramy stanowią pewną odmianę grafów strzałkowych. W grafach drzewk owych działania równań (lewa strona) przedstawiane są na „gałązkach", a wyniki (prawa strona równania) na dole. Typy równań dla klasy I przybierać będą następujące formy:

x 4 - 2

’1b8

c) rozwiązewanie równań na osi liczbowej

Oś lic/howa jest kolejną odmianą grafów. / tym jednak, że dokładniej ilustruje liczbę odcinków na osi. która taktycznie występuje w równaniu. Dla przykładu, w równaniu typu: x + 4 - 10. rysujemy punkt 10 (zaznacza* my) i od niego odejmujemy 4 jednostki (jak na poniższym rysunku)

+ 4

Natomiast w równaniu typu: 7-| \ - 10. zaznaczamy 7 jednostek i punkt 10. Na rysunku widać już rozwiązanie (3).

Można tez wyjść od 10 jednostek i odjęcia od nich 7 ( jak na rysunku!

W odejmowaniu stosujemy nieco podobną zasadę. W rów naniu typu:

3    4 /upó bodzie następujący:

!M>

+ 2